GELOOF en LEVEN
GELOOF en LEVEN Jg 107 nr 1 (januari -
Mag er nog licht zijn? Door: Anneke Duym
Het een doen en het ander niet verwaarlozen (Lk.11,42) Evenwichtig christelijk denken
De eerste Missievlucht naar Kongo (14) door: Jozef Boon CssR Eenzame uren
Evangelizare pauperibus Het Blijde Nieuws brengen aan de armen Maria-
Katechismus van de Katholieke Kerk (23) Opgestegen … Zit aan de rechterhand Samenvatting: Ben Van Vossel
De Rozenkrans van de Maagd Maria Naar Paus Johannes-
Gerardus (22). Moeder en kind. door p. Gabriël Dewilde cssr
Wat Tieners op het hart ligt Brondagen november 2002
Paulus (20) Een proces in schuifjes (Handelingen 24-
In de vrede van de Heer
Wat ik bijleerde op de relatiedag 2002
Decaloog (7) 2 Gods Naam eren (vervolg) Ben Van Vossel cssr
Korte gebeden van tieners Tienertreffen van 9 november 2002 in ‘Oase in de Stad’.
Qumran (7) Relatie met het christendom en met Christus (vervolg en slot) door: Ben Van Vossel cssr
Een spirituele tocht 8e etappe: Waarheen de reis? door: Lieven Dewaer
Redemptorist wordt Trappist
Meegedeeld door de Maria-
Vormingsreeks “Bidden en Getuigen”
Boekbespreking (RADCLIFFE, Timothy -
WERELDJONGERENDAGEN JULI 2002
Door: Anneke Duym
God is niet dood
We horen het meer en meer… kerken lopen leeg, de ‘jeugd van tegenwoordig’ kent geen waarden meer en geloof zit gewoon niet meer in de lift…
En dan zie je een enorm aantal jongeren van over heel de wereld naar Canada trekken om daar hun geloof te vieren gewoon omdat de paus hen daar had uitgenodigd. Voor mij was er ook nog de vraag: Hoe ga ik om met de interesse die mijn leerlingen tonen als ik hen vertel over God en de bijbel? Dat betekent toch iets!
Nee, ik ben niet te idealistisch als ik zeg dat jongeren een heel sterk religieus gevoel hebben. Ze zijn wel degelijk op zoek naar meer. Toegegeven, ze moeten niets hebben van voorgekauwde ideeën, lege begrippen en schijnheiligheid, maar ze staan wel open voor dat Licht. Sommigen kunnen het misschien niet definiëren of plaatsen. Ze weten misschien niet goed hoe ze ermee om moeten, maar het is er wel en het doet vragen rijzen. Elke dag opnieuw… En zo is het ook bij mezelf.
Op zoek naar God
Elke dag opnieuw ben ik op zoek naar die Ene, die een woordeloze diepte is. God, die ervoor zorgt dat we onszelf kunnen overstijgen. Die Andere, die diep in ons hart woont en toont wie we ECHT zijn. Iemand die met een eindeloze liefdesblik naar ons kijkt. God, voor wie ik nu eens uitbundig wil dansen en zingen en dan weer wil danken door het heel stil te maken en te luisteren naar zijn stem, die fluistert in de wind, murmelt in het beekje of het gewoon uitschreeuwt in de Niagara-
Die zoektocht bracht me dus naar Canada… Ik had geen flauw benul van wat ik mocht verwachten, maar ik vertrouwde erop dat het mooi zou zijn. En mooi is echt helemaal niet het juiste woord om te beschrijven wat ik daar gezien en gevoeld heb. Woorden zeggen niet genoeg en schieten gewoon tekort om het beeld weer te geven dat me daar zo intens geraakt heeft. Toch misschien een poging…
Sluit je ogen en beeld je alvast veel warmte in. Warmte die voortvloeit uit een stad vol vriendschap… een traan, een lach, muziek, een knuffelpartij, veel leute, stilte, diepgang, respect, geduld, maar vooral aanvaarding. Het maakte niet uit wie je was, waar je vandaan kwam of hoe je eruit zag… je behoorde gewoon tot deze familie van duizenden jongeren.
Ik heb Hem gevoeld
Met een wijdopen hart heb ik me laten vollopen en genoot ik met volle teugen van deze intense, tedere en milde sfeer, die me deed beseffen dat het voor God was dat we daar waren en dat Hij het was die onze gedachten zo dicht bij elkaar bracht. Ik heb Hem nabij gevoeld … soms zo overweldigend sterk dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg…soms zo helend zacht dat ik er heel erg stil van werd!
Uit mijn dagboek:
Lieve God, Ik heb me nog nooit zo dicht bij Jou gevoeld. Eerst heel wat afgelachen aan tafel met mijn medepelgrims om een stom grapje. We kwamen niet meer bij. Heerlijk om nog eens zo te kunnen lachen. Na onze maaltijd moesten we ons alweer heel erg haasten om tijdig te kunnen vertrekken naar de kerk, waar de mis zou doorgaan.
Zulke intensieve en wonderlijke vieringen heb ik nog maar zelden meegemaakt. Zoveel vreugde die Jij in mijn hart legde. Ik heb er geen woorden voor. Ik waande me in de hemel en meende te vragen aan één van de Canadezen of het niet eeuwig zou kunnen doorgaan op die manier. Want zo wil ik best mijn leven slijten. Dicht bij Jou, met zoveel liefde en warmte in mijn hart… (19 juli ’02)
Oh God, Ik voel me zo goed. Ik wil hier blijven. De sfeer die hier hangt, heb ik nog nooit van mijn leven gevoeld. Mensen van over heel de wereld die samenkomen om te vieren wat ze geloven. God, we vieren dat Jij geweldig bent. Al deze mensen zijn zo prachtig en dat komt door hun uitstraling. De Canadezen vinden de stomste Vlaamse liedjes fantastisch. Je voelt gewoon dat ze ons appreciëren voor wie we zijn, voor wat we zijn. Ik heb geen woorden om te beschrijven wat me hier overkomt. Ik leef zowat in een roes. Ik geniet zo intens. ... Tranen van geluk, God. Geluk dat ik nog lang wil vasthouden. Ik was zo blind en doof… Ik wil mijn talenten voor Jou gebruiken. Talenten waarvan ik misschien zelf helemaal geen benul heb. Talenten die anderen en mezelf gelukkig maken. Ik wil helemaal geen heldin zijn in de ogen van de commerciële wereld, maar ik wil een held zijn in Jouw ogen. Jouw oneindige liefdesblik die op mij gericht is, zal me wel beschermen op mijn missie. Mijn missie om mensen te vertellen hoe grandioos Je wel bent. Ik ben zot… zot van God. Jij neemt mijn adem niet weg. Nee, Jij bent mijn adem. De adem die mijn leven waardig maakt. Adembenemend, Adem… (20 juli ’02).
Na deze prachtervaring kwam ik naar huis met gemengde gevoelens en met een heel speciale opdracht: “Wees het licht voor de wereld!”
NVDR (2003) Anneke Duym zong een CD vol met liederen die ze zelf maakte, liederen die spreken over God en over het vreugdevolle van het menselijk bestaan: “Lost Water”. Info: Burgstraat 66, 2960 Sint-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Evangelizare pauperibus Het Blijde Nieuws brengen aan de armen.
Door : Maria-
Armen? Je vind ze overal!
Redemptoristen worden gezonden naar de armen, de meest verlatenen. Als jonge advocaat trof de stichter, Alfonsus van Liguori, verlatenen aan in het ‘huis van de ongeneeslijken’ waar hij op bezoek ging. Als jonge priester trof hij armen aan in de heuvels van Scala in de geestelijke verlatenheid van die ruwe schapenhoeders, in de steek gelaten door priesters die liever in de steden bleven waar ze allerlei materiële voordelen konden genieten (de geborgenheid in hun rijke families en de prebenden, geldelijke voordelen verbonden aan een bepaalde functie). De meest verlatenen. Eigenlijk vind je ze overal. Zij hebben zoveel gezichten. Ze lopen langs je heen. Als je oplettend bent merk je hun pijn, hun nood en vaak ook hun leegte. Het doet je pijn aan je hart hen niet steeds te kunnen helpen.
Gehuwden
Zo waren wij op een bepaald moment erg getroffen door de nood in de gezinnen, christelijke gezinnen nog wel, waar zich ook zoveel problemen stelden, relatieproblemen, problemen in de opvoeding van de kinderen; we ontmoetten er ook het probleem dat christelijk gehuwden niet meer de rijkdom, de inspiratie en kracht kenden van hun huwelijkssacrament. Denkend rond die nood, en na de eigen vernieuwende ervaringen en inzichten, zijn enkele echtparen samengekomen om die inzichten en ervaringen ook mee te delen aan andere echtparen. Dit werd de aanvang van de Gezinsdagen die de Maria-
Na contacten met de Franse Emmanuelgemeenschap zijn we ook weekends “Liefde en waarheid”, later omgedoopt tot ‘Samen op Weg’-
Jongeren
De meest verlatenen hebben we inderdaad ook sterk aanwezig gezien in die duizenden gezichten die elke schooldag voorbij het klooster in de Voskenslaan komen; jonge gezichten, heel die schoolgaande jeugd. Duizenden… Met wat een armoede, wat een leegte, wat een geestelijke nood moeten al die welvaartskinderen door het leven, met wat een menigte misleiders en uitbuiters aan de kant van de economie, media en zelfs de politiek! Huurlingen in plaats van herders. In welke onvrijheid worden ze geduwd door hun vrienden, welke oppervlakkigheid is hun deel! Waar zijn de opvoeders en begeleiders die nog overkomen en die ook nog echt iets (kunnen en willen) meegeven aan levenswaarden en waardevolle normen? Wie wijst hen de weg en deelt hen de rijkdom van het evangelie mee? Als je dat vergelijkt met wat jongeren vroeger meekregen aan vorming, uitdagingen tot een edelmoedig leven en inzet, tot idealisme, zijn zij werkelijk aan hun lot overgelaten. Wij hebben in hen het Gelaat van de verlaten Christus gezien, of de verlatenheid van die menigte die Jezus aantrof: “Toen Jezus aan land ging, zag Hij dan ook een grote menigte. Hij voelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder, en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten.” (Marcus 6,34). Dat was immers Jezus’ oorspronkelijke zending, het in praktijk brengen van het zendingswoord dat zijn publiek optreden typeerde: “De geest des Heren is over mij gekomen, omdat Hij mij gezalfd heeft. Hij heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken, en aan blinden, dat zij zullen zien; om verdrukten te laten gaan in vrijheid, om een genadejaar af te kondigen van de Heer.” (Lk 4,18-
Vanuit de ervaring dat deze jonge mensen en tienduizenden anderen echte verlatenen zijn, overgelaten aan hun lot, zijn we in de voorbouw van het Redemptoristenklooster gestart met ‘Oase in de Stad’, nadat we biddend een jaar lang om licht en leiding hadden gevraagd.
-
-
-
-
De nood is groot!
‘De oogst is groot’ en op dit woord zijn velen opgestaan om U te volgen. Wij bidden U, zend in de tijd, uw Geest die stuwkracht is.”
-
De ‘armen’ zijn overal. Hoe hun hart raken?
Wat voor jongeren geldt op het vlak van onwetendheid over de christelijke levensbeschouwing en de heel beperkte mate waarin men in contact komt met de christelijke waarden en de christelijke levensvisie… dit alles gaat evenzeer op voor onze samenleving als geheel.
-
-
-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
De Rozenkrans van de Maagd Maria
Naar Paus Johannes-
Tijdens de algemene audiëntie van 16 oktober hield Paus Johannes-
“Allerheiligste Maagd… verkrijg voor mij de lichamelijke en geestelijke krachten om de zending die de Verrezene me heeft toevertrouwd tot het einde toe te vervullen. Aan u geef ik de vruchten van mijn leven en mijn dienstwerk; aan U vertrouw ik het lot van de Kerk toe … en in U heb ik vertrouwen en nogmaals verklaar ik: Totus tuus, Maria! Totus tuus! Amen (Ik ben geheel van U)
Het centrum van ons geloof is Christus, de Verlosser van de mens; Maria werpt geen schaduw op Jezus en evenmin op zijn reddingswerk. Met lichaam en ziel ten hemel opgenomen is de Maria de eerste die de vruchten smaakte van het lijden en de verrijzenis van haar Zoon. Welnu, zij is het die op de meest zekere manier ons geleidt naar Christus, die het uiteindelijke doel is van ons bezig zijn en ons bestaan. In zijn apostolische brief ‘Novo millennio ineunte’ bij het einde van het Jubileumjaar richtte de paus tot de hele Kerk de aansporing van Christus “om naar het diepe te varen” en de paus voegde daaraan toe dat de heilige Maagd ons op die weg zou begeleiden. Aan haar heeft hij (samen met talrijke bisschoppen) het derde millennium toevertrouwd. “Toen ik de gelovigen uitnodigde om onophoudelijk het gelaat van Christus te beschouwen, heb ik diep verlangd dat Maria, zijn Moeder, voor ons allen de meesteres van deze contemplatie zou zijn (…). Maria wil ons in haar school het gelaat van Christus leren beschouwen. Ik verklaar het jaar dat loopt van oktober 2002 tot oktober 2003 tot jaar van de rozenkrans.”
De paus wil met dit jaar van de Rozenkrans Maria vragen om de genaden van het heilig jaar van onze Verlossing vrucht te laten dragen. De paus geeft dan wat uitleg over de rozenkrans, hoe je hem zo vruchtbaar mogelijk kunt bidden en hij deelt mee dat hij aan de Blijde, droeve en glorievolle mysterie nog een reeks (van 5 tientjes) wil toevoegen, de “lichtende mysteries” of de “mysteries van het licht” die over Jezus’ openbaar leven gaan van de doop in de Jordaan tot (de vooravond van) zijn heilig lijden met de instelling van de heilige Eucharistie.
“Dit jaar van de heilige Rozenkrans, dat we samen zullen beleven, zal zeker heilzame vruchten dragen in het hart van allen, het zal de werking van de genade van het grote jubileum van het jaar 2000 vernieuwen en intensifiëren en het zal een bron van vrede worden voor de wereld. Moge Maria, koningin van de heilige Rozenkrans, zoals we haar hier zien in het mooie beeld dat in Pompeï vereerd worden, de kinderen van de Kerk geleiden tot de volheid van de vereniging met Christus in de heerlijkheid!”.
Met aandrang vraagt de paus dat afzonderlijke christenen en de gezinnen dit eenvoudige maar krachtige gebed opnieuw zouden ter harte nemen. “Laat mijn oproep geen dode letter blijven”. De rozenkrans is een gebed waarin we, geleid door Maria, het gelaat van Christus contempleren doorheen de mysteries van zijn leven (blijde, droeve, lichtende, glorierijke) zoals ze ons door de heilige Schrift worden voorgesteld.
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
De 5 nieuwe mysteries die de paus aan de rozenkrans wil toegevoegd zien betreffen het openbaar leven van Jezus. Als je erover nadenkt ontbrak dat inderdaad nog aan de rozenkrans: De lichtende mysteries (of de mysteries van het Licht) waarbij Maria meestal slechts op de achtergrond is, stellen inderdaad Jezus op de voorgrond, hoe Hij als het licht van de wereld, als de Redder, de Zoon van God, het Woord van God, de Gezondene, de Gastheer en het Voedsel voor ons leven verschijnt. Het gaat om volgende mysteries uit Jezus’ leven.
1 De doop in de Jordaan
2 De zelfopenbaring in Kana
3 De aankondiging van het Rijk en de uitnodiging tot bekering
4 De gedaanteverandering
5 De instelling van de Eucharistie, sacramentele uitdrukking van het Paasmysterie.
* Bij de doop in de Jordaan stelt Jezus zich solidair op met ons, zondige mensen. Hij wil gehoor geven aan de oproep van Johannes om nieuwe wegen te gaan. Jezus verschijnt reeds bij het begin van zijn publiek leven als het Lam van God, totaal onschuldig, de Dienaar Gods, die de zonden van de mensheid op zich neemt. Hij wordt door de heilige Geest toegerust voor zijn Messiaanse zending en de Vader, verschijnt er als de onzichtbare bezielende relatie die heel het leven van Jezus doordringt.
* In Kana openbaart Jezus zich als de Heiland die overvloed van geluk en vreugde wil brengen aan wie tot Hem komt. Hier treedt Maria ook op met die ook voor ons nog sterke woorden: “Doe maar wat Hij u zeggen zal”. Kan het christologischer?
* De verkondiging van Jezus, vooral in de Bergrede, en daarmee samenhangend die sterke oproep tot bekering om Jezus en zijn woord binnen te laten in ons leven
* In de gedaanteverandering stelt de Vader ons als het ware weer zijn Zoon voor door Wie Hij ons wil leiden, redden, leven geven. Niemand kent de Zoon tenzij de Vader… Als we naar Jezus luisteren en zijn weg volgen, zullen ook wij Gods stem vernemen: Dit is mijn welbeminde zoon, mijn welbeminde dochter! “Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen” (Joh.14,23).
* De instelling van de heilige Eucharistie. Jezus’ Pasen, zijn doortocht blijvend gedenken en vieren. Weten dat Hij doorheen het kruis de overwinning heeft behaald op zonde en dood. Ook voor ons is het de weg naar het leven, het zaad zelfs voor het eeuwig leven dat in ons wordt gezaaid. Zoals Maria Jezus in haar schoot heeft gedragen, zo mogen wij de Heer van hemel en aarde op onze handen ontvangen en onthalen met heel ons wezen. Wat een vreugde! En met wat een dankbaarheid mogen wij bezield zijn.
Laat Maria je maar verder binnenleiden in de diepte van deze 5 nieuwe mysteries van Jezus’ leven terwijl je het weesgegroet reciteert alleen of met anderen; dit korte gebed met in het centrum de heilige naam van Jezus.
Uit briefjes die ze anoniem toevertrouwen aan het kruis (Brondagen november 2002)
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Wat ik bijleerde op de relatiedag
Wat ik nooit zal vergeten en wat heb ik bijgeleerd op deze relatiedag ’Jij en ik, een wonder ‘
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Korte gebeden die tieners en jongeren op een groot blad hadden genoteerd op het Tienertreffen van 9 november 2002 in ‘Oase in de Stad’.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Meegedeeld door de Maria-
Verhuis Gemeenschap Maria-
De stapsgewijze verhuis van de Gemeenschap naar de Voskenslaan te Gent is tenslotte voltooid toen ook de inboedel van Convent ten Hove (Groot Begijnhof St.-
Verhuis Gebedsgroep Maria-
Samenhangend met de verhuis van de Maria-
EINDE ARTIKEL
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Een nieuw jaar met moed beginnen
Het is gemakkelijk elkaar goede gezondheid en een gelukkig jaar toe te wensen, wanneer je het zelf goed stelt. Het doet in ieder geval deugd wanneer mensen zich om jou bekommeren en je het beste toewensen. Het schept een sfeer van warmte en geborgenheid om je heen. Het doet zoveel meer deugd dan wanneer mensen je kwaad bekijken, je bang maken, je bedriegen... Er zijn mensen die jou gaarne zien en bij wie je mag thuiskomen of met wie je mag feestvieren, al is het dan maar eens of een paar keer in het jaar...
Er is iemand (Iemand) die jou ook ‘sterkte’ toewenst, en heil en dat zijn vreugde jouw deel zou zijn (en dat is zo in de mate waarin je ze wilt aanvaarden). Die God van liefde, die in Jezus heel zijn liefde is komen tonen en ons op sporen heeft gezet naar het echte geluk, die God is om je heen, ja, “zoals een mantel om me heen geslagen”, en als je je ogen opent, als je wat tijd maakt, wat stilte, om bij Hem te zijn, dan kan je het leven weer aan, dan weet je immers waarvoor (voor Wie) je leeft en van waaruit. Hij is jouw basis, “mijn vaste burcht”, bad de psalmist.
En daarom kan je met moed beginnen. Ondanks de zorgen die er nog zijn, ondanks de pijn (lichamelijk of innerlijk, of beide) die er nog is. Met Hem kan je overleggen, aan Hem kan je alles uitspreken, Hij wacht er op, omdat Hij jou gaarne ziet. God is zo’n fantastische God, dat je erbij zou gaan wenen. Want zoiets kan geen mens zich inbeelden of voorstellen. Daarom is Hij dan ook God. Dank zij Jezus hebben we Hem mogen kennen. (bvv) Zalig en gelukkig 2003 De mensenliefde van God is onder ons verschenen !
EINDE ARTIKEL
EINDE VAN DIT NUMMER 2003_1
TERUG NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER