GELOOF en LEVEN
GELOOF en LEVEN Jg 108 nr 1 (jan. -
Geheimenisvol (Driekoningen) red.
De paus (JP II) en ons land bvv
Een ‘vertrouwens’-
Wat wilt Gij dat ik met mijn leven doe? Herman Boon pr.
Een rijmpje:
De Franciscaan van Bourges. 2 De bezieling van Broeder Alfred. André Gérardy
Meegedeeld voor gezinnen G.Ghijs-
Het
In het spoor van de ouders? id.
Als je Theologie wil studeren P.Nottebaert Obl.
Katech. vd Kath. Kerk (27) Mysterie vd Kerk résumee bvv
De eerste missievlucht naar Kongo (17) De verovering van de Woestijn J.Boon cssr
Gerardus Majella (26) Vergeven en vergeten! p. Gabriël Dewilde
Keuze uit de heiligenkalender
Loreto in Zaventem H.Boon pr.
Onze Lieve Vrouw van de Luchtvaart id.
Wat is rechtvaardig? Vergeven ! Kim Kollins over haar echtscheiding
De Gierigheid (De waarde van de Eucharistie) Oud-
Gebedsgroep op Internet
Generaal kapittel Redemptoristen 2004 te Castel Gandolfo. naar verslag p.provinciaal
Hopland (3) p. A. Maris cssr
Broeder Theophilus naar zijn heimatland
Vroegere Kongomissionarissen (3) P.René Van de Steen (1889-
Onze overledenen : p. Paul De Smyter
Ingezonden boeken (PACOT, Simone -
Gebedsgroep op Internet
Gezegend jaar 2004!
‘Geheimenisvol’, het klinkt mooier dan ‘mysterievol’, maar het zal wel geen echt Nederlands zijn. De voorpagina toont ons kleine koningen, rondtrekkend in het begijnhof, zingend en met de ster, en hopend op een kleine gave. Het nodigt uit tot wat gedachten. Die mistige, mysterieuze achtergrond, die kouwelijke kleine koningen, de zoom van hun mantel sleept over hobbelige kasseien…
Tenslotte draait het gebeuren van de drie koningen rond een groot geheimenis, een diep mysterie: God die zich wil openbaren aan de hele mensheid, en de mensheid die dit keer wel ontvankelijk is, meer nog, die zelfs op zoek is gegaan naar God en aanbiddend neerknielt voor het Kind in de kribbe en het koninklijke geschenken aanbiedt. Overigens, we mogen dat hier wel even zeggen: God is even ontroerd door het eenvoudige bezoek van de herders als door dat van de wijzen. Jezus zal later de aandacht trekken op de arme weduwe met haar twee penningen, twee centjes ocharme, en Hij prijst haar als iemand die meer gegeven heeft dan de rijken, want “zij gaf van haar armoede alles waar ze van leven moest”. “Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, en wie zijn leven verliest om Mijnentwil zal het vinden” (Mt.10,39).
Eigenlijk is in het eeuwenoud gebruik van de zingende wijzen iets omgekeerd geworden. Wel beschouwd zijn het ‘bedelende’ koningen, die hopen iets te krijgen in plaats van hun geschenken aan te bieden. Maar zij geven wel hun lied in de plaats, en ze zijn tevreden met wat ze krijgen. Eigenlijk zijn het arme koningen, zoals die arme kleine Koning in zijn kribbe. Hij had ook enkel maar zijn lied van liefde: eer aan God in de hoge en vrede aan de mensen, want God houdt van hen. Ja, doorheen alles is Hij van hen blijven houden. En dankbaar is Hij wanneer hier en daar een mensenhart dankbaar naar zijn lied luistert en iets schenkt, waarin ze ook hun hart leggen, wat dankbaarheid, wat wederliefde. Kleine zingende koning. Kwetsbaar mensenkind. Gods Zoon.
Nog zeer veel arme koningen lopen de wereld rond. Soms klinkt hun lied opgewekt, vaak weemoedig en soms is het niet meer dan een angstschrei van eenzaamheid en miserie, van gebrek aan liefde of misbruik door meedogenloze uitbuiters, drugleveranciers, gewiekste zakenlui, egoïstische opvoeders…
Je kan er rond blijven fantaseren. Maar word er niet gewoon wat droevig door, laat je eenvoudig wat in beweging brengen naar de kleine Koning toe en naar al zijn kleine koninkjes... En geef dan ook maar van je armoe wat Hij in je hart heeft gelegd.
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
naar: Katholiek Nieuwsblad
De paus is een paar keer op bezoek geweest in ons land, als paus dan. Zo om pater Damiaan zalig te verklaren maar ook als pastoraal bezoek, o.m. op de Expo te Gent (zie foto verderop). Het bezoek was toen al gecontesteerd door vooruitstrevende katholieken, maar door de massa der gelovigen echt naar waarde geschat. Het heeft overigens ook werkelijk iets losgeslagen van vernieuwde inzet van velen en van vernieuwde evangelisatie, zoals kard. Danneels trouwens ook onlangs aangaf bij het bezoek van de belgische bisschoppen aan de paus. Na de analyse van de kardinaal gaf de paus ook een antwoord, waar we ons werkelijk moeten over bezinnen. We geven het hier weer aan de hand van een relaas uit het Katholiek Nieuwsblad.
Paus is verontrust
De paus speelde in op de schets van de kardinaal die zowel de lichtpunten als de schaduwzijden had vermeld. Bij de schaduwzijden merkte hij op diep bekommerd te zijn over de inlichtingen die hij over de Kerk in ons land gekregen had. “Men kan moeilijk voorbijgaan aan de werkelijke en ernstige bekommernis voor het aanhoudende terugvallen van de religieuze praktijk in uw land … Ook het gevoelige teruglopen van het aantal priesters en de aanhoudende crisis van de roepingen zijn voor u (bisschoppen) voorwerp van een bijzondere bekommernis".
Langs de lichtzijde stelde de Paus “de kwaliteit van de pastorale samenwerking die met de priesters wordt beleefd in de priesterraden en de samenwerking met de vertegenwoordigers van het Godsvolk in de diocesane pastorale raden. De leken die steeds actiever deelnemen aan de zending van kerk, heel in het bijzonder in de parochies is evenzeer een motief voor grote tevredenheid…” De Paus wees er hier wel op dat de samenwerking van priesters en leken maakt dat ze elkaar aanvullen maar toch onderscheiden zijn. De priesters zijn onvervangbaar voor het leven van de Kerk. Als de jongeren dat niet kunnen zien, hoe zouden sommigen onder hen dan nog kunnen antwoorden op de roep van Christus om priester te worden.
Christelijke wortels niet vergeten
Nadien handelde de Paus over enkele evoluties in de Belgische samenleving. Die is sterk getekend door een grote secularisatie en dat kan er toe leiden dat ze dreigt haar christelijke wortels te vergeten. (Onze regeringsleiders wensen die wortels zelfs niet meer vermeld te zien in het Europese handvest. nvdr) “Zo is er in uw land recent een nieuwe wetgeving tot stand gekomen, die te maken heeft met de fundamentele dimensies van het menselijke en sociale leven, zoals de geboorte, huwelijk en gezin, ziekte en dood. Een wetgeving die ons verontrust”.
De Paus bevestigde dat de bisschoppen daarover meermaals hun afkeuring hebben geuit. Hij nodigt hen uit hun zending te vervullen “op een nieuw werkveld dat in beweging is en dus moeilijk”. Hoe dat aan te pakken? ‘Ik nodig u uit, zegt de Paus, “om uw dialoog met de burgerlijke samenleving en met het Belgische volk voort te zetten, met de zorg om hen uitdrukkelijk de waarden van het christelijke geloof te leren kennen evenals zijn rijke ervaring met de mens doorheen de geschiedenis en de culturen.” Onbekend is inderdaad onbemind. vanuit welke gezindheid moet de kerk dat doen?
“Niet om haar eigen model op te leggen, maar uit respect voor de dialoog zelf die noodzaakt dat de eigen en legitieme identiteit van iedereen in acht genomen wordt. Het op die voorwaarde dat de Kerk haar rechtmatige plaats zal vinden in de Belgische samenleving: door helder het Evangelie te verkondigen en door te werken aan haar stelselmatige inculturatie in de cultuur van vandaag’”
Goede vorming
De Paus moedigde de bisschoppen ook aan om “de theologische, spirituele en morele vorming van zoveel mogelijk mensen voort te zetten”. Dat begint reeds bij de parochiale catechese, gaat verder via permanente vorming over en verspreiding van de Bijbel in de gezinnen, om te eindigen bij de theologische vorming in de universiteiten en de gespecialiseerde instituten.
De Paus benadrukte ook de nood aan een goede menselijke, theologische en spirituele vorming van de toekomstige priesters. En over de universiteiten herhaalde hij zijn stellingname: “De katholieke universiteit moet haar opdracht vervullen met de zorg voor het behoud van de katholieke identiteit. Alhoewel die universiteit haar wetenschappelijke autonomie heeft, heeft ze ook op de opdracht om de leer van kerkelijk leergezag in de verschillende onderzoeksdomeinen waarop ze werkzaam is in praktijk te brengen’.
De Paus nodigt de katholieke scholen uit “om de rijkdom van het katholieke identiteit uit te diepen om zo de komende generaties jongeren het beste van de katholieke opvoedingstraditie te kunnen aanbieden: de zin voor God en de zin voor de mens, evenals de noodzakelijke morele principes, zodat ze op een serene en verantwoordelijke wijze kunnen groeien op hun levenswandel’. Dat alles zal, aldus de paus, vele jongeren kunnen helpen om hun christelijke roeping te vinden in het huwelijk, het religieuze leven of in het priesterschap.
Tekenen van vernieuwing
De paus besloot zijn toespraak door, zoals de bisschoppen, te wijzen op de tekenen van vernieuwing in het christelijke leven in België. Hij verwees o.a. naar de “nieuwe belangstelling voor de bedevaarten, de aantrekkingskracht van de stilte van kloosters en abdijen, het gevoelig toenemen van volwassenen die op weg zijn naar het doopsel, de actieve deelname van leken aan het parochieleven en de hernieuwde zin bij vele leken om een authentiek spiritueel leven te vinden”.
Als de Kerk in België moeilijke en in zekere zin ook “arme tijden” beleeft, mag dit er haar toch niet van weerhouden om in alle omstandigheden het woord van Christus te doen horen en zo de toekomst voor te bereiden.
Bemoediging
De Paus moedigt heel bijzonder de priesters, de permanente diakens en de andere pastorale medewerkers aan “die soms misschien bekoord worden door vermoeidheid en door ontmoediging vanwege de moeilijkheden die ze ondervinden. Dat zij beseffen hoe nabij de Paus hen is, die de Heer dankt voor de vaak verborgen vruchtbaarheid van hun ministerie en die bidt dat ze zouden mogen oprecht gehecht blijven aan Christus”.
En hij besloot “Aan u allen verleen ik mijn liefdevolle Apostolische zegen, die ik graag verruim tot de priesters, de diakens, de religieuzen en alle gelovigen van uw bisdommen”. (tb)
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
An. Toegeleverd door Marleen
Ik weet niet of het u bekend is dat er een telefoon bestaat,
die draadloos vanaf deze aarde rechtstreeks ten hemel gaat.
Want gaat u op de knieën, dan gaat in de hemel de bel
en kunt u rustig spreken: God hoort uw stem dan wel.
U zult het ras bemerken, de lijn is altijd vrij,
‘U bent verkeerd verbonden’ is er in het huis van God niet bij.
Misschien is door niet geloven de verbinding stuk gegaan?
Of hebt u dit hemeltoestel verwaarloosd laten staan?
Uw hart is het toestel en u kunt zonder voorbereiding
op elk tijdstip van de dag gebruik maken van de leiding.
Hij wil naar u horen en zegt nooit ‘maak het kort’,
Hij blijft wel aan het toestel totdat ge uw hart hebt uitgestort.
Als Vader met zijn kind spreekt, luistert Hij met open oor,
Hij wil voor zijn kind ’t beste, daar is Hij Vader voor.
Controleer maar eens uw toestel en maak het storingvrij,
uw Vader in de hemel is dan ontzaglijk blij.
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Wil in uw huis aan Christus’ kruis
de plaats van ere geven;
en menig kruis wordt uit uw huis
door Christus’ kruis verdreven.
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
“Pas als ik gegrepen ben door Jezus
en bezield wordt door zijn Geest
heeft het zin te gaan studeren rond het geloof
zonder in dwaling te gaan”
(p. Nottebaert tot het leidersteam van de Maria-
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
Herman Boon pr.
Pater Giuseppi Santarelli luisterde met een geduldige Franciscaanse glimlach naar mijn bezwaren.Toen ik terug vertrok uit Loreto schonk hij me zijn stevig boek ‘La Historia della Chiesa di Santa Maria de Loreto’. Dat is veertien jaren geleden. Ik was pas mijn vlucht aan het zoeken als aalmoezenier van de burgerluchtvaart, toen de toenmalige nuntius mgr.Giovani Moretti, een hartelijke man uit de streek van paus Johannes XXIII, me aanporde om met de luchtvaartmensen een bedevaart te organizeren naar Loreto, de Lieve Vrouw van de luchtvaart. Hij bezorgde me een medalje: op de ene zijde de Lieve Vrouw van Loreto, op de andere zijde een vliegtuig en een Latijnse aanroeping tot deze beschermvrouw van de luchtreizigers. Mijn vader had me lang geleden van een van zijn Italiëreizen een kleurprent nagelaten van deze Lieve Vrouw, zo zwart als die van Halle. Ik had in de Miniemenkerk te Brussel de kapel bezocht van deze Lieve Vrouw van het vliegtuigpersoneel. Ik had ‘zusters van Loreto’ontmoet. Ik hoorde dikwijls het wondere verhaal van ‘het huis van de heilige familie in Nazareth’door engelen door de lucht overgevlogen naar Loreto , van Galilea in Azië naar de buurt van Ancona, aan de Adriatische zee. Omwille van dat luchtvervoer door Gods lieve engelen werd dit bakstenenhuisje in de dertiende eeuw bedevaartplaats voor (vlieg)reizenden. Ik ben zo dikwijls in Nazareth, Galilea, geweest: in Jezus’tijd een dorpje van dertig grotten. De ‘heilige familie’woonde in een grot, zo voelden ze zich ook zo goed thuis in een grot te Bethlehem. IJverige franciscaanse archeologen en bijbelkenners hadden onze bedevaartgroepen in ons Heilig Land ook daarin wegwijs gemaakt. Een huis in Nazareth? Aan onze lieve nuntius had ik uitgelegd dat ik pastoraal mijn piloten en hostesses en stewards en vliegtuigtechnici moeilijk kon warm maken voor een bedevaart naar een heilige Familie-
Een document van september 1294 bevestigt de schenking van ‘de stenen van het voorhuis van het huis van Maria’, daarbij de beschrijving van de bouw in Nazareth. De christelijke traditie plaatst het evangelieverhaal van de Boodschap van de engel Gabriël aan Maria in deze grot. In het museum vlakbij wordt de steen bewaard met het griekse inschrift: Chaire, Maria! Wees blij, Maria! De volksverbeelding heeft in de tijd nadien van de familie Angeli ‘engelen’ gemaakt, en hun verhuis door de lucht. Een zijkapel van de basiliek is beschilderd met vliegtuigen en maanraketten, piloten en astronauten. In de veertiende eeuw werd in dit heilig huis een beeld geplaatst van Maria met haar kind Jezus. Dit beeld uit Libanees cederhout, verbrand in 1921, werd vervangen door een identiek beeld gesneden uit een boom van de Vaticaanse tuin. Paus Johannes XXIII , paus Paulus VI en paus Johannes-
Na de kapel in het gebouw 706 van Cargo, en de kapellen C in de aankomstzaal en in de B-
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
ONZE LIEVE VROUW VAN DE LUCHTVAART
Op 25 maart 2003, feest van Maria’Boodschap, hebben we het beeld ‘Onze Lieve Vrouw van de luchtvaart’ ingebeden in de katholieke kapel van de A-
Zorgend om haar zoon Jezus op haar zachte arm. “Hij heeft de kracht van Zijn arm getoond” (Lucas 1 ). Zo zingen en zorgen christenen met Maria voor hun medemensen in de luchtvaart , wereldwijd, hemelwijd. “Verheug U, Maria, begenadigde. De Heer is met u”. Christelijk geloven maakt mensen vrij en gelukkig: Mensen krijgen vleugels.
Mensen en vliegtuigen. God heeft ons, mensen, verstand en verbeelding geschonken, het verlangen en de wil om mee te werken aan Zijn Schepping.
Met technisch vernuft hebben we de vogels nagebootst. Gezegend zij die tuigen dromen en maken om te vliegen, gezegend zij die ze onderhouden en herstellen, poetsen. Gezegend zij die bekwaamheid hebben verworven om dit vervoertoestel te beheersen, gezegend de piloten en verkeersleiders, de technici en het boordpersoneel, de organisatoren en de laders. Gezegend allen die zorgen voor de reizigers in de luchthavens en in de vliegtuigen, in de goede geest van medeverantwoordelijkheid en eerbied voor elke medemens in beweging. Gezegend zij die luchthavens bouwen, plaatsen van afscheid en van wederzien, van universeel samen mensen onderweg, soms in de vervreemdende verwarring van Babylon, soms in de veelkleurige samenhorigheid van Pinksteren. Gezegend zij die waken over veiligheid en gezondheid , voeding en bagage. Gezegend zij die dieren en bloemen vervoeren door de lucht, kinderen en grote mensen van alle kleuren en geuren, alle talen en culturen, arbeiders en landbouwers, bedienden, wetenschappers, kunstenaars, sporters, technici en mediamensen, en allen en alles voor mensen nodig om gelukkig samen te leven in waarheid en schoonheid.
Gezegend onze werklozen, onze zieken, mindervaliden, onze doden. Gezegend onze bedevaarders, onze missionarissen, gezegend de heilige mensen en plaatsen van God, van gebed en viering, gezegend zij die Jezus bij mensen en mensen bij Christus dragen, gezegende Kerk in dienst van het komende Godsrijk in vliegtuigen en luchthavens. Gezegend Gij, Maria, midden ons, Moeder van Jezus’ Kerk, ten hemel opgenomen, ons meenemend verheven. Verheug u! Mensen zorgen voor mensen overheen de wolken naar andere mensen in liefde en vrede. En eens tot in Gods Licht. Heilige Maria, Onze Hoge Lieve Vrouw van de luchtvaart, met u zingen we “Onder de vleugels van God zoek ik mijn toevlucht. Hij zal me niets laten ontbreken.” (Psalm 91 ,4 )
Herman Boon pr., nationaal aalmoezenier van de burgerluchtvaart 11.04.2003
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
de uitnodiging van de Heer om volledig te vergeven
Getuigenis van Kim Kollins
Kim Kollins, een Amerikaanse, vroeg gehuwd werd op haar 26ste verlaten door haar man en bleef met twee jonge kinderen achter. Om in het levensonderhoud te voorzien ging ze in de zakenwereld en zocht daar haar geluk. Ze had succes en spoedig ook veel geld… Maar hoe meer ze had, des te meer voelde ze zich leeg en onvoldaan. Na een ontmoeting met een 19-
Tijdens een samenkomst van gebedsgroepen van de Vernieuwing gaf ze jaren later haar levensgetuigenis. Daarvan vertalen we hier het slot: de uitnodiging van de Heer om volledig te vergeven.
“Na enige jaren in de Vernieuwing meende ik dat ik voldoende gegroeid was om te begrijpen wat vergeving is. Na mijn echtscheiding was mijn man wel veroordeeld om alimentatiegeld te betalen voor de kinderen, maar hij had dat nooit gestort. Mijn zonen waren aan de universiteit en de jongste maakte een ernstige crisis door. Zijn vader had hem slecht behandeld en ik was er woedend over.Ik had de documenten bijeen gebracht voor een gerechtelijke actie.
Maar “het geloof komt dooreen het beluisteren van het Woord van God. Ik ben teruggekeerd naar de lezing van het 6de hoofdstuk van de heilige Lucas: “Als iemand u op de wang slaat, keer hem ook de andere wang toe….” Ik heb toen gezegd: “Heer, het is niet rechtvaardig voor mijn zonen, en de gevolgen zijn evenmin rechtvaardig”. Ik was vol zelfmedelijden. Ik sprak tot de Heer, maar eigenlijk verwachtte ik geen antwoord van Hem.
Maar God antwoordde toch toen Hij me het volgende deed begrijpen: “Was het rechtvaardig voor Jezus? Was het rechtvaardig dat Hij uw zonden op Zich nam? Was het rechtvaardig dat Hij betaalde voor de schulden die jij niet kon betalen?” Ik kreeg toen een heel ander inzicht in het woord “rechtvaardig”. Ik zag toen ook in hoe ik in de loop van mijn leven de anderen gekwetst had, zelfs zonder het te willen, en dat ikzelf gekwetst werd.
“Was het rechtvaardig voor Jezus?” Deze vraag heeft in mij zeer veel zaken veranderd! Ik was een rechtzaak begonnen tegen mijn man, ik achtte hem schuldig en ik bewees dat aan de hand van documenten. Maar de Heer zegde me: “Ik wil dat jij hem vergiffenis schenkt, zoals Ik jou vergeven heb; dat je hem ontslaat van zijn verantwoordelijkheid en dat je jouw documenten verscheurt om niet opnieuw bekoord te worden om ze dan tegen hem te gebruiken”. Ik heb toen begrepen hoe onvoorwaardelijk (zonder voorwaarden te stellen) de vergiffenis van God is. Wanneer we het sacrament van de Vergiffenis ontvangen, zeggen we ‘ja’ tot het leven, ‘ja’ tot de genezing. Niets in het leven kan de gelijkenis doorstaan met dit ‘ja’ tot de eeuwigheid.”
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
‘DE GIERIGHEID’ OF ‘DE WAARDE VAN DE EUCHARISTIE’
EEN STERK VERHAEL IN HET OUD-
Wij hebben onlangs nog het belang van de zondagseucharistie beklemtoond (’Heilig de dag van de Heer’, in ‘Geloof en Leven’ 2003 nr 3, p. 104). Als christen zou je moeten aanvoelen dat je die tijd vrij moet maken voor de God van liefde, ook omdat je het zelf nodig hebt om opgebouwd te worden door het Woord van de Heer en door de ontmoeting met Hem in Brood en Wijn, en om als christelijke gemeenschap in contact te komen met Jezus’ reddende zelfgave, en … We gaan hier niet opnieuw een hele theologie en pastoraal van de Eucharistie geven, maar u even het verschil laten aanvoelen waarop men nu en vroeger de waarde van de zondagseucharistie wou benadrukken. Dat gebeurde vroeger wel eens meer met een dreiging erbij, zoals blijkt uit een oud-
“De afgod van onze dagen is het geld. O, hoe velen werpen zich voor hem neder en offeren hem overal en gedurig hunnen eerdienst op! Zy komen zoo verre dat zy den Schepper van heemel en aerde vergeten, en bygevolg storten zy zich in eenen afgrond van rampen, en berooven zich van alle goed, dewyl de koninklyke propheet ons verzekert dat die vooral God zoeken beveiligd zullen zyn tegen de ongevallen en overladen met goederen: Inquirentes Dominum non deficient omni bono (die God zoeken zullen niets goeds ontberen) (Psalm 35,21).
Dry kooplieden waren gegaen naer den merkt van eene vlek, Cisterno genaemd. Nadat zy hunnen aenkoop gedaen hadden, handelden zy samen over het vertrek, en twee waren van gevoelen van s’ anderen daegs heel vroeg te vertrekken om s’avonds te huis aen te komen, de derde verklaerde dat, de volgende dag een zondag zynde, hy zich niet op reis zoude begeven zonder vooral Mis gehoord te hebben. Hy moedigde zelfs zyne gezellen daer ook toe aen, om samen te kunnen weerkeeren gelyk zy overeengekomen waren, hy voegde er by dat, na dit gebod volbragt en een goed ontbyt genomen te hebben, zy samen meer tevreden zouden vertrekken; dat zoo men voor den avond te Gubbio niet aenkomen, er toch onder weg geen gebrek aan herbergen was. Zyne gezellen weigerden dezen zoo wyzen en heelzamen raed aen te nemen; willende volstrekt den zelfden dag te huis komen, antwoordden zy dat zoo zy dit mael zich onthielden van de Mis te hooren, God met hen medelyden zoude hebben. Aldus dan stygden zy den zondag voor den dageraed te peerd zonder zelfs eenen voet in de kerk gesteld te hebben, en hernamen den weg van hun land. Zy kwamen weldra aen by den vloed van Confuone, die door den regen, den voorgaenden nacht gevallen, buiten mate gezwollen was, zoodanig dat de waterloop met geweld tegen de houten brug geslagen en ze sterk geschokt had. Niettemin gingen zy beiden er op; maer nauwelyks waren zy er op, of het geweld van den vloed voerde de brug met de ruiters weg en trok hen in den afgrond, en alzoo verloren zy in een oogenblik en geld, en winst en leven en waerschynlyk nog hunne ziel. (…) Ondertusschen was de derde koopman, die te Cisterno gebleven was om Mis te hooren, blymoedig op reis gegaen en kwam weldra by den vloed aen, waer hy al dadelyk getroffen werd door het gezigt van twee lyken. Hij aenschouwde die lyken en erkende weldra zyne gezellen. Hij aenhoorde met eene levendige aendoening het verhael van den rampzaligen voorval waervan zy de slagtoffers geweest waren, en zyne handen ten hemel heffende bedankte hy de goddelyke goedheid van hem van dat zelfde ongeluk bewaerd te hebben; maer byzonder zegende hy duizend en duizend malen die uer welke hy besteed had om mis te hooren, waeraen hy zyn behoud toeschreef. Teruggekeerd in zyn land verspreidde hy er het nieuwe van den noodlottigen voorval. Weldra bezorgde de familie het begraven der overledenen, en door dit alles ontstond in het hert van allen het levendigste verlangen van alle dagen de Mis by te woonen.
Vervloekte gierigheid! (laet er my eens over zuchten,) vervloekte gierigheid, gy zyt het die de herten van God aftrekt en die hen om zoo te zeggen de vryheid beneemt van zich met de groote zaek hunner zaligheid bezig te houden!”
EINDE ARTIKEL
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER
GENERAAL KAPITTEL TE CASTEL GANDOLFO (2004)
Van 15 september tot 15 oktober 2003 ging te Castel Gandolfo in een gebouw van de paters Salesianen het generaal kapittel door van de paters en broeder (en leken) redemptoristen. Voor de leden van het Provinciaal kapittel en de geïnteresseerde confraters gaf p.provinciaal Walter Corneillie (Schielijk overleden te Frankfurt op terugweg van een dienstreis in Libanon op 23 december 2004) een boeiend relaas in ons huis van Essen (nabij de Nederlandse grens). We pikten er deze punten uit.
De eerste week werden uiteraard veel contacten gelegd, vooral in de ‘wandelgangen’ en later ook in de regionale deelgroepen. Er bleek dat er 97 stemgerechtigden waren (er zou immers een nieuw generaal bestuur moeten gekozen worden) en er werd al afgetast wie er desgevallend best zou gekozen worden. Er werd ook een moderamen samengesteld om de vergaderingen in goede banen te leiden en nogal wat praktische inlichtingen gegeven (zoals hoe je electronisch moest stemmen. Hier ten lande herinneren wij ons van de nieuwe stemsisteem in de kamer van volksvertegenwoordigers hoe kamervoorzitter Decroo vroeg ‘Gelieve nu allemaal te stemmen’ en dat er in feite niets gebeurde. Dat lag toen aan het sisteem zelf, maar dat was op het generaal kapittel perfect in orde. nvdr). Algemeen bleek ook dat men verder wilde werken vanuit het vorige generaal kapittel, namelijk over Spiritualiteit, maar dan verankerd in ons concrete leven.
Een volgend punt bestond dan in het beluisteren van de regio’s (een regio omvat een aantal provincies die enigszins dezelfde problematieken hebben of die om een of andere reden gemakkelijker met elkaar kunnen overleggen en desgevallend samenwerken. De Provincie Vlaanderen behoort zo tot de Noord-
1) Latijns-
2) Noord-
3) Noord-
Oost-
4) Zuid-
5) Het verre Oosten (India, Vietnam, Filippijnen…) Vanuit een vorm van verdrukking of kleine minderheid leven ze in de context van interreligieuze ontmoeting en dialoog. Wel hebben ze een boodschap te brengen over de uniciteit van Christus. Voor de rest is het een moeizaam maar met veel openheid luisteren naar de andere godsdiensten. In deze regio ligt volgens p. provinciaal een hele toekomst.
6) Regio Afrika. Daar hebben we veel jonge mensen en nieuwe apostolaatvormen, maar er stelt zich als probleem dat toetreden tot de kerk en het religieuze leven een soort van sociale promotie is, vanuit de armoede naar de welvaart. De kerkmensen zijn een soort middenstand en lijken weinig contact te hebben met de sociale onderlaag van hun landgenoten.
Enige algemene gegevens. De Congregatie van de Allerheiligste Verlosser (Redemptoristen) is aanwezig in 77 landen en heeft 5500 leden. Er zijn veel vormen van apostolaat, maar de missiepredikatie die de congregatie vroeger zo kenmerkte is bijna onbestaand. Er is ook geen echte aangroei. Een grote problematiek is om de provinciale structuren in leven te houden. Vandaar het belang van de regio’s en de interprovinciale samenwerking, fusie of nieuwe provincievorming.
Verkiezingen. De uittredende pater generaal (Joseph Tobin uit Texas) werd in de eerste stemronde reeds herkozen met 2/3 van de stemmen. De raadsleden werden daarna gekozen, sommigen met iets meer moeite. Een Poolse filosoof Jacek Dembek (42 j.), uit Zuid-
Hoe de thematiek aanpakken voor het volgende triënnaat?
1) Missionaris zijn binnen de concrete context
-
-
2) De gemeenschap: Dit is de eerste plaats van de missionaire zending. We stellen veel eenzaamheid en tegenstellingen vast, maar vaak ook een positieve geest. Er zijn confraters die op afstand blijven en nogal wat alleenwonenden. Het gemeenschapsleven gaat bij ons niet over abdijleven of een soort van nestwarmte in de rug, maar echte betrokkenheid.
3) Zowat overal is er ook de vraag naar herstructurering als noodzaak voor de stappen naar de toekomst.
-
-
P.S. Op 3 oktober 2003 werden de kapitularissen door de paus ontvangen in de Clementina-
EINDE ARTIKEL
EINDE VAN DIT NUMMER 2004_1
NAAR INHOUD NAAR TOP VAN DIT NUMMER