GELOOF en LEVEN
GELOOF EN LEVEN JAARGANG 112 (2008) nr. 4
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Mijn kind, je kent Mij misschien niet, maar Ik weet alles over je…Psalm 139:1
Ik weet het wanneer je zit en wanneer je weer opstaat…Psalm 139:2
Alles wat je doet is Mij bekend………Psalm 139:3
Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld….Mattheüs 10:29-
Want je bent gemaakt naar Mijn evenbeeld….Genesis 1:27
In Mij leef je, beweeg je en is je bestaan….Handelingen 17:28
Voordat je verwekt werd, kende Ik je al…Jeremia 1:5
Nog voordat Ik de wereld maakte, koos Ik je al uit….Efeziërs 1:4
Je bent geen vergissing……Psalm 139:15
Elke dag van je leven stond al opgeschreven in Mijn boek Psalm 139:16
Ik bepaalde je geboorte en waar je zou leven….Handelingen 17:26
Je bent prachtig gemaakt…..Psalm 139:14
Ik heb je geweven in de buik van je moeder….Psalm 139:13
Ik verwelkomde je op de dag dat je geboren werd….Psalm 71:6
Mensen die Mij niet kenden hebben geprobeerd Mij te vertegenwoordigen….Johannes 8:41-
Ik ben niet ver weg en kwaad, want Ik ben de volmaakte liefde.1. Johannes 4:16
Mijn verlangen is om je te overladen met Mijn liefde…..1. Johannes 3:1
Gewoon omdat Ik je Vader ben en jij mijn kind bent…1 Johannes 3:1
Ik geef je veel meer dan een aardse vader zou kunnen…Mattheüs 7:11
Want Ik ben de perfecte Vader… Mattheüs 5:48
Al het goede dat je ontvangt komt uit Mijn hand…Jacobus 1:17
Ik geef je wat je nodig hebt…Mattheüs 6:31-
Mijn plan voor jouw toekomst is altijd hoopvol geweest…..Jeremia 29:11
Want Ik hou van je met een eeuwigdurende liefde…Jeremia..31:3
Ik denk ontelbaar veel aan je….Psalm 139: 17-
En Ik zing een lied van blijdschap over je….Sefanja 3:17
Ik zal niet stoppen met het goede voor je te doen…Jeremia. 32:40
Want je bent Mijn kostbaarste bezit.. Exodus 19:5
Met Mijn hele hart en ziel verlang Ik er naar om je te bevestigen…Jeremia 32:41
En Ik wil je grote en verbazingwekkende dingen laten zien.. Jer 33:3
Als je Mij met je hele hart zoekt, zal je Mij vinden..Deut 4:29
Verheug je in Mij en Ik zal je al de verlangens van je hart geven.. Psalm 37:4
Want Ik heb die verlangens in je gelegd.. Fiippenzen 2:13
Ik kan oneindig veel meer voor je doen dan je ooit kunt beseffen..Efeziërs 3:20
Ik ben degene die je het meest aanmoedigt…2. Thessalonicenzen 2:16-
En Ik ben ook de Vader die je troost in al je verdriet…2. Korintiërs 1:3-
Als je terneergeslagen bent, ben Ik dicht bij je…Psalm 34:19
Zoals een herder een lam draagt, zo heb Ik je dicht bij Mijn hart gedragen. Jesaja. 40:11
Op een dag zal Ik elke traan van je ogen afwissen.. Openbaring 21:3-
En Ik zal alle pijn die je op deze wereld hebt geleden, wegnemen….Openbaring 21:3-
Ik ben je Vader en Ik hou net zoveel van jou als van Mijn Zoon Jezus…Johannes 17:23
Want in Jezus heb Ik Mijn liefde voor jou laten zien…..Johannes 17:26
Hij is het exacte evenbeeld van Mij…..Hebreeën 1:3
Hij kwam om je te laten zien dat Ik aan jouw kant, en niet tegenover je sta…Romeinen 8:11
En je te vertellen dat Ik niet meer naar je zonden kijk…2. Kor.s 5:18-
Jezus stierf zodat wij weer bij elkaar kunnen komen….2 Kor 5.18-
Zijn dood was de ultieme uiting van Mijn liefde voor jou…1. Joh. 4:10
Ik gaf alles op waar Ik van hield, zodat Ik misschien jouw liefde zou winnen….Rom. 8: 31-
Als je Jezus verwelkomt, ontvang je Mij ook….1. Johannes 2:23
En niets zal je ooit nog scheiden van Mijn liefde….Romeinen 8:38-
Kom thuis en Ik geef het grootste feest dat je ooit beleefd hebt Luc. 15:7
Ik ben altijd Vader geweest en Ik zal altijd Vader blijven….Ef 3: 14-
Mijn vraag is: Wil je Mijn kind zijn? ….Johannes 1:12-
Ik wacht op je….Lucas 15:11-
Je Vader
God
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Het Paulusjaar: een jubileum
Zoals u wellicht weet gaat de traditie van ‘Jubileumjaar’ terug op een voorschrift uit de Bijbel (vooral het boek Leviticus) waar een tijd van gerechtigheid en viering werd voorgeschreven elke 50 jaar (namelijk het jaar volgend op 7 maal 7 jaar). In het jaar 1299 deed een soortgelijk gebruik ook zijn intrede binnen de katholieke kerk. Oorlogen en allerlei epidemieën betekenden een echte beproeving voor de bevolking van de toen nog hoofdzakelijk katholieke Europese landen. Veel mensen trokken als laatste toevluchtsoord naar Rome, naar de graven van de twee voornaamste apostelen, Petrus en Paulus, en ook om de zegen van de Paus, hun geestelijke vader, te ontvangen. Toen paus Bonifatius de reden van die grote toevloed van pelgrims vernam, kwam hij onder de indruk van hun groot geloof en kondigde hij een “jaar van vergeving van alle zonden” af. Dat werd het eerste christelijke Jubileumjaar. De paus wou dat om de honderd jaar, maar later werd dat om de vijftig en nog later bepaalde paus Johannes-
Wat vieren we?
Waarschijnlijk komt het idee van dit Paulusjaar van de aartspriester van de basiliek van St.-
Paulus, de missionaris
Paulus is de patroon van het eiland Malta, een van de meest uitgesproken katholieke landen van Europa (al heeft het ook reeds een en ander moeten doorslikken om door het allerminst geschiedenis-
“Zijn zij dienaren van Christus? Het lijkt waanzin, ik nog meer! Ik heb harder gezwoegd, ik heb langer gevangen gezeten, ik had veel meer slagen te verduren en doodsgevaren zonder tal. Vijfmaal kreeg ik van de Joden de veertig-
De consequente evangelisator
Voor Paulus is er maar één evangelie, één Blij Nieuws. Dat Blijde Nieuws is dat in Jezus God ons met Zich verzoend heeft. Er is maar één Middelaar tussen God en de mensen. Er is maar één Heer.
Toen Paulus op weg naar Damascus Jezus ontmoette, heeft hij de klap van zijn leven gekregen. Hij was een radicaal man, een radicaal gelovige die God meende te dienen door radicale wetsbeleving en door iedereen te vervolgen die aan het Joodse geloof afbreuk deed… Maar hij had christenen ontmoet die blijk gaven van een diepe en persoonlijke relatie met Jezus, die zij de Messias noemden. En dan heeft hij op zekere dag Jezus leren kennen. En hij heeft gezien hoe blind hijzelf was. Want niet door eigen kracht, niet door eigen inspanningen wordt een mens gered maar… door Gods genade die zich in Jezus heeft doen kennen. Jezus, Hij alleen heeft ons weer naar het hart van God kunnen toehalen. Als we bij Hem aansluiten, Hem aanvaarden als onze Heer, zal God ons weer kunnen aanvaarden als zijn kinderen en zal Gods Geest ons bijstaan om te leven als kinderen Gods…
Hoe prachtig! Hoe logisch! Maar ... ga dat eens vertellen aan je Joodse geloofsgenoten die meenden dat je door besnijdenis en door het getrouw naleven van al de Mozaïsche voorschriften (en toegevoegde voorschriftjes) gered wordt…
En daarom krijgt hij spoedig te maken met zijn Joodse geloofsgenoten, ook met Joodse christenen die toch de Torah-
Ah nee, zegt Paulus!
Natuurlijk kon hij dit niet aanvaarden. Hij schrijft dan ook:
“Voor zover ik nu leef in het vlees, leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zichzelf heeft overgeleverd voor mij. Ik doe de genade van God niet teniet: als de wet ons kon rechtvaardigen, dan was Christus voor niets gestorven. O domme Galaten, wie heeft jullie behekst? Jezus Christus was u toch openlijk en duidelijk verkondigd als gekruisigd! Dit wil ik alleen maar van u horen: hebt ge de Geest ontvangen door de wet te volbrengen of door gelovig te luisteren?” (Gal. 2,20-
Lees in volgend nummer van Geloof en Leven meer over Sint Paulus, de all-
Op onze website vindt u onder de hoofding “Diapresentaties” enkele PowerPointPresentaties over Paulus: de apostel / de evangelisator / de inspirator /
Met een beamer (projectietoestel samengaand met Personal Computer) kunnen deze presentaties ook in de gebeds-
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Ben Van Vossel
Een verborgen schat. Een kostbare parel
Nog niet zo lang geleden hoorden we Jezus in de zondagseucharistie het voorbeeld geven van een man die – het zal je maar overkomen! – een kostbare schat vond in een akker. Hij acht die verborgen schat zo waardevol dat hij alles verkoopt wat hij heeft om die akker te kunnen verwerven. Jezus vertelt nog een andere gelijkenis over iemand die kostbare parels zocht en als hij zo’n parel van grote waarde aantreft, gaat hij alles te gelde maken wat hij bezit om die parel te kunnen kopen…
Ik laat in het midden wat u -
Het gaat over het Rijk der hemelen, dus over het Rijk van God. Laat ons bedenkingen, die daar niets bij komen doen, dan maar opzij leggen. Het gaat erover dat we om het Rijk van God te verwerven (of te beërven) alles moeten kunnen opofferen, er alles voor moeten over hebben…
Het zou verkeerd zijn nu al direct de bedenking te maken: dat is niets voor mij, dat is voor heiligen, dat is voor priesters en kloosterlingen of voor die of die kwezel (bestaan die nog?).
Ik vermoed dat Jezus deze gelijkenis niet enkel aan zijn 12 apostelen vertelde, maar ze ook aan ons wilde voorleggen.
Wat wil Jezus ons nu in feite zeggen?
Gewoon dat we het Rijk van God binnentreden – nu reeds – als we Gods verlangen trachten te doen. Als we Gods heerschappij erkennen en aanvaarden en dus zijn wil trachten te doen. Dan leef je feitelijk in Gods Rijk, dan mag Hij koning zijn over jou.
Gods verlangen doen. Dat is natuurlijk vlug gezegd. Maar wij doen vaak liever ons eigen verlangen, onze eigen ‘goesting’, we hebben onze eigen plannen en dat zijn trouwens de beste... vinden we.
Wat God wil is echter ons geluk en buiten zijn wil, lopen we onherroepelijk vast. Wil je nu Gods Rijk binnentreden, dan moet je eerst voor God kiezen en al de rest aan Hem toevertrouwen. “Bovenal (=boven alles en allen) bemin één God”. Dat is het eerste gebod voor een echt gelovige. We kunnen dan wel zeggen: ja maar, mijn vrouw, mijn kinderen, mijn kleinkinderen, mijn gebedsgroep, mijn hobby… Vóór alles eerst kiezen voor God! En niets of niemand tot God (of godje) maken in je leven. Alleen zo kunnen we de echte voltooiing, de echte vervulling van ons leven vinden.
Kiezen om Gods wil te doen is een werk van lange adem. Het vraagt wel eens een inspanning. Maar het is van belang dat je weet en inziet dat alleen binnen Gods verlangen jouw echte levensvervulling te vinden is, dat alleen binnen Zijn wil jouw leven echt kan open bloeien. En daarom zegt Jezus: “Hij ging alles te gelde maken wat hij bezat en kocht die akker, kocht die parel”.
Maar al de rest dan?
Moet ik mijn gezin, mijn huis, mijn bezit, mijn hobby opgeven? Ik vermoed dat het zo’n vaart niet zal lopen. De normale gang van zaken is dat God, eens dat je Hem op de eerste plaats gesteld hebt in je leven, Hij dan alles weer aan jou toevertrouwt en zegt: Ik, God, Ik geef je alles weer in handen, draag er zorg voor want je staat nu in mijn dienst.
Ik wil wel eerlijk zijn door te zeggen dat God waarschijnlijk wat orde gaat brengen in je leven. Maar ook daarmee wil Hij jouw geluk. Trouwens, meestal forceert Hij een mens niet. Hij nodigt uit. Hij brengt je tot inzicht. En Hij schenkt je de kracht van zijn heilige Geest om bepaalde zaken echt af te geven, plaats vrij te maken, sommige zaken wat minder waarde toe te kennen en andere een voornamer plaats te geven in je leven. Het is dan ook verstandig om te vragen: Heilige Geest, geef mij inzicht in Gods verlangen met mijn leven en geef me bezieling en kracht om volgens zijn heilige wil te leven.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
GEROEPEN TOT VERKONDIGING (paus Ben. XVI)
Naar Kerknet 14 juli 2008
We beginnen het misschien stilaan “ambetant” te vinden dat men ons telkens opnieuw oproept om te “getuigen”. Ter gelegenheid van Wereldmissiezondag 19 oktober 2008 geeft nu weer paus Benedictus XVI ons als boodschap mee: “Elke gedoopte is geroepen tot verkondiging!”
Hij zegt in die boodschap zelfs dat de opdracht tot “zending” een prioriteit blijft voor elke gedoopte. Het gaat er dan natuurlijk over dat we van ons geloof getuigen. Maar ‘van ons geloof getuigen’ is niet alleen ‘over God spreken’. Heel ons leven, ook ons omgaan met mensen en zelfs met de natuur moet belichaming worden van ons geloof. De paus formuleert het als volgt:
“De mensheid is geroepen om bevrijd en verlost te worden. Geweld en armoede onderdrukken miljoenen mensen en discriminatie en vervolging wegens, ras, godsdienst en cultuur drijven vele mensen op de vlucht naar andere landen”. Hij verwijst in zijn boodschap ook naar het broze evenwicht tussen mens en milieu en waarschuwt dat de uitputting van de bodemrijkdommen ook gevolgen heeft voor de psychische en mentale gezondheid van de mens. Benedictus XVI onderstreept verder nog dat de Kerk vooral in deze tijd grote nood heeft aan roepingen. Thema dit jaar is: ‘Dienaar en apostel van Jezus Christus’ (vermoedelijk een verwijzing naar het Paulusjaar).
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
naar Père Nicolas Buttet
Het uur van de Eucharistie is aangebroken
“Het is het uur van de eucharistie! Het is het ‘Kaïros’, het uitgelezen moment, want het is het uur van Christus en in de eucharistie hebben we Jezus en heel zijn heilsmysterie. Johannes Paulus II heeft reeds gezegd dat er geen gevaar bestaat om in de eucharistische eredienst te overdrijven, omdat deze eredienst zich op Jezus zelf richt. Ik denk dat we deze “diepe revolutie” mogen aanpakken, de revolutie van de harten en van de samenleving.
Eucharistische aanbidding
Benedictus XVI zag het als een teken én een zending, dat hij in het midden van het eucharistisch jaar, de stoel van Petrus besteeg. Voor hem, was het een gelegenheid om van de eucharistische eredienst het centrum te maken van zijn taak als opvolger van Petrus. En we zien ook, hoe hij daarvan gebruik maakt. Hijzelf vroeg aan al de bisschoppen, om in elk bisdom een plaats te voorzien waar voordurende aanbidding kan gehouden worden. Hijzelf gaf het voorbeeld door er in Rome vijf op te richten….”
“We moeten ons in de school van de heiligen plaatsen, want zij zijn de grote vertolkers van de ware eucharistische aanbidding” zei Johannes Paulus II op het einde van zijn encycliek over de eucharistie…..
Woord èn uiterlijke houding
Ten tweede, moeten we ook de consecratie tijdens de mis, en het tabernakel in onze kerken in het ware licht plaatsen. Ik ben altijd getroffen door het gebrek aan eerbied op het ogenblik van de consecratie in onze misvieringen. Het wordt afgerammeld. We kunnen ons geloof uitdrukken door woorden, maar we kunnen niemand misleiden door de gebaren die we op dat ogenblik stellen…..
Leven vanuit de Eucharistie
Een derde zaak is dan de eucharistische aanbidding en de godsvrucht tot de heilige eucharistie, buiten de mis. Dit mysterie is zó groot dat het misoffer op zich niet volstaat om het volledig te doorgronden. Het is slechts door een langdurig verwijlen bij het mysterie van de eucharistie, waarin Jezus waarachtig tegenwoordig is, dat we stilaan kunnen binnen treden in de eucharistische “verwondering” (stupeur, verbluffing). Ik denk hier aan het getuigenis van de 21 jarige Maxime: “Voor mij is de eucharistie het centrum van mijn leven. De eucharistische Jezus heeft me uit de hel van de drugs verlost. Dank zij de eucharistie is mijn leven veranderd, en ik ben heel gelukkig om nu in Zijn dienst te mogen staan”.
Liefde tot de Eucharistische Christus
De inspirator van ons eucharistisch leven is de H. Pierre Julien Eymard, een grote eucharistische profeet van de 19 de eeuw, stichter van de 'Priesters van het allerheiligste Sacrament'. Hij zei: “Ik heb lang en veel nagedacht over de oplossingen en remedies tegen de grote universele onverschilligheid die op een angstwekkende wijze toeneemt bij vele katholieken. En ik zie maar één oplossing: de eucharistie, de liefde tot de eucharistische Christus. Men verliest het geloof omdat er geen liefde meer is.” Op een ander ogenblik zei hij:” Nu moeten we aan ‘t werk gaan: langs de eucharistie zielen redden, en Frankrijk en Europa die in een slaap van onverschilligheid gedommeld zijn wakker schudden, want ze kennen het grote geschenk van God niet meer, namelijk Jezus, de eucharistische Emanuel. Het is de fakkel van de liefde die we in die lauwe zielen moeten ontsteken. Sommigen denken nog dat ze godvruchtig zijn maar ze zijn het niet, omdat het centrum van hun leven niet in de eucharistische Jezus ligt.”
Eucharistie en genezing
Buttet getuigde verder: “Wij nemen, in onze gemeenschap, ook jongeren op die in moeilijkheden zitten. Hierbij laten we ons inspireren door de gelukzalige Moeder Theresa, waar ze in één van haar toespraken spreekt over “het sacrament van het altaar” en “het sacrament van onze broeder”. In dit sacrament van de liefde “ondervinden wij bijna op een geneeskundige wijze, als ik het zo mag uitdrukken, de herstellende kracht en sterkte, en de genade van Jezus Christus.”
Paus Benedictus XVI op 20 juli 2007 in zijn Brief aan de jongeren die zouden deelnemen aan de WereldJongerenDagen te Sydney in 2008 :
“Ik zou hier nog een enkel woord over de Eucharistie aan willen toevoegen. Om in het christelijk leven te groeien, is het noodzakelijk zich te voeden met het Lichaam en Bloed van Christus: we zijn immers gedoopt en gevormd met het oog op de Eucharistie (vgl. KKK, 1322; Apostolische Exhortatie Sacramentum caritatis, 17). Als “bron en hoogtepunt” van het kerkelijk leven is de Eucharistie een “altijddurend Pinksteren”, want telkens als wij de Heilige Mis vieren, ontvangen wij de Heilige Geest die ons dieper met Christus verenigt en ons in Hem omvormt. Als jullie, beste jongeren, dikwijls deelneemt aan de viering van de Eucharistie, als jullie een beetje van je tijd wijdt aan de aanbidding van het Allerheiligst Sacrament, dan zal vanuit deze Bron van de liefde die de Eucharistie is, het blijde besluit in jullie opkomen om je leven toe te wijden aan de navolging van het Evangelie. Tegelijkertijd zul je ervaren dat daar, waar onze krachten te kort schieten, de heilige Geest ons omvormt, ons vervult met zijn kracht en ons maakt tot getuigen van de verrezen Christus, vervuld van missionaire ijver”.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Naar Kerknet/Zenith
n het "Jaar van het Gezin" (1994) werden de ouders van Theresia van Lisieux (Thérèse Martin) eerbiedwaardig verklaard door paus Johannes-
Op Missiezondag 2008, 19 okt. a.s., worden de ouders van de heilige Theresia van Lisieux zalig verklaard door paus Benedictus XVI. Dit zal gebeuren in de kathedral van Lisieux. Voor enige maanden werd dit reeds aangekondigd tijdens een eucharistieviering in het Franse Alençon door Saraiva kardinaal Martins, gewezen voorzitter van de Congregatie voor de Heiligverklaringen. In de eucharistieviering werd het huwelijk herdacht van Louis Martin en Marie-
De aankondiging van de datum van de zaligverklaring kwam nauwelijks anderhalve week nadat de paus een wonder erkende dat aan de ouders van de heilige Thérèse wordt toegeschreven. Door hun tussenkomst, als voorsprekers, zou een zesjarige Italiaanse jongen op onverklaarbare wijze genezen zijn van een ongeneselijke ziekte. Theresia van Lisieux, die op 15-
Deze zaligverklaring van een echtpaar zal voor gehuwden een stimulans zijn om zich te herbronnen in hun sacrament van het christelijk huwelijk en voor ouders wordt het een hernieuwde uitnodiging om ook hun gezin te maken tot een gezond en evenwichtig, maar diepchristelijk midden waarin heiligen gevormd worden.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Paus Benedictus XVI
Toespraak tot de Katholieke Aktiegroepen van Italië (4 mei 2008)
De heiligen, uw voorbeeld
“Jullie zijn naar Rome gekomen onder geestelijke begeleiding van uw talrijke heiligen, zaligen en dienaren Gods: mannen en vrouwen, jongeren en kinderen, opvoeders en geestelijke assistenten, die rijk aan christelijke deugden waren en opgegroeid zijn in de rijen van de katholieke actie, die in deze dagen haar 140-
De heiligheid is ook ùw roeping
Is het ook voor jullie, kinderen, jongeren en volwassenen mogelijk, van uw leven een getuigenis van gemeenschap met de Heer te maken, waardoor het zich in een echt meesterwerk van heiligheid verandert? Is dit niet juist het doel van uw vereniging? Welnu, dat zal zeker mogelijk zijn, wanneer de Katholieke Actie verder haar diepe geloofswortels trouw blijft en met volle toestemming gevoed wordt door het Woord van God, een onvoorwaardelijke liefde voor de Kerk, een waakzame deelname aan het burgerlijke leven en een bestendige inzet voor de vorming. Lieve vrienden, antwoordt edelmoedig op deze roeping tot heiligheid, op een manier die uw staat als leken het meest aangepast is!...
Hoe die roeping beleven?
In onze missionaire kerk, die ... in een noodtoestand verkeert op het vlak van de opvoeding, moet u, die haar dienaars zijt en die haar liefhebt, onvermoeibare verkondigers, goed voorbereide en tegelijk edelmoedige opvoeders zijn. In een kerk, die ook tot zeer veeleisende bewijzen van trouw geroepen is en aan bekoring blootgesteld is zich aan te passen, moet gij moedige getuigen en profeten zijn van evangelische radicaliteit. In een kerk, die dagdagelijks geconfronteerd wordt met een relativerende, op genotzucht gebaseerde en op consumptie gerichte mentaliteit, moeten jullie de ruimte van het verstand verruimen met het kenmerk van het geloof , dat hand in hand gaat met de rede ... In een kerk, die tot heldhaftigheid van de heiligheid oproept, moet gij onbevreesd antwoord geven, steeds in vertrouwen op de barmhartigheid van God... Jullie zijn niet alleen op de weg die voor u ligt: uw heiligen begeleiden jullie… (Information,F.Maria Goretti,Juli'08)
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
Antoon Van Biesen CSsR
De Sint-
1924 De harmonie gaat van stapel lopen. Pater Jules Vereecke timmert ze in elkaar. Hij tóvert ze in elkaar. De kern is er reeds: de blazers uit de symfonie, het uitverkoren deel (de ‘pars electa’).In zijn muziekkamertje naast de sacristie tuimelen de instrumenten binnen. Hoe of vanwaar, dat weet Pater Jules alleen. Hij tovert! Hij zoekt, keurt en test, en vindt voor kopers (de koperen blaasinstrumenten) en hout (de houtblazers) geschikte mannen, daarbij ’n stel klein grut om met fluiten en fluitjes alle gaten te vullen. In alle hoeken en kanten wordt onverdroten en hartstochtelijk geblazen. Tijden de recreaties en de vrije tijd kruipen alom de gamma’s omhoog – gamma’s vlot of kampachtig, gebonden of gehakt, uit klabetterende kopers, vijzelende klarinetten en saxofoons, dreunende tuba’s en bombardon – met wriemelend ertussen de dunne gladde tonen van fluiten en fluitjes, lijk het piepen van jonge vogeltjes met hun gele bekje boven het nest… Er wordt getrommeld, getriangeld, gebeiaard… Alles hokus-
Maar nog ontbrak de groskès! En wat is een harmonie zonder vooraan die goedige waterkop van een groskès! Zonder de nerveuze man die met de harde bonk van zijn rechter, en de metalen rinkelslag van zijn linker, het teken geeft “opgelet – het mondstuk aan de lippen, de vingers op de pistons – wat we zijn ermee weg”…
Ook de groskès kwam. Pater Jules kondigde triomfantelijk aan: “We krijgen er een! René en Toontje (jaja!), kunt ge ze halen na de middag?”
René en Toontje trokken op, na de middag, naar Huibergen, bij de Broeders, … om de groskès!
Ze komen bij broeder Thomas. Die kennen ze, want ze zijn van het toneel, ze hebben er kort geleden nog op de planken gestaan, en broeder Thomas is de duivel-
-
-
Nee, dat konden we niet. Broeder Thomas begreep het…
-
Daar stonden we.
René keer naar Toon: “Leg jij het hem eens uit”.
Toon keek naar René: “Nee, doe jij het”.
Ze legden het samen uit, ieder een stuk, met beschrijvende gebaren… en bij broeder Thomas ging ’n lichtje op.
-
Ja, natuurlijk, die bedoelden we. De grote trom. Dàt was het woord. We zouden het nooit meer vergeten. De grote trom! Hoor je wat ’n muziek erin steekt, alleen al in het woord?
En de grote trom stond er. Zij stond op ons te wachten: gespannen, geheimzinnig, gelaarsd en gespoord, om direct met ons mee te kunnen. De klopper erbij, en het scheel met ’n riempje erin om over de linkerpols te schuiven.
We trommelden eens met de vingers op h’r vel, we tikten op h’r koperen petje, en pakten haar beet. René met de rechter, Toon met de linker, en nadien omgekeerd…. Opgepast, voorzichtig, niet schudden, niet schokken, niet laten kantelen… Zo stapten we op, tot buiten het dorp, aan het bos…
Maar zo’n groskès moet toch op de rug gedragen worden… We probeerden het. We gespten h’r aan. Sapristie, wat ’n karwei, vooral als je zelf niet zo erg doorslagen bent in de muziek. Zij kroop omhoog tot tegen de hals, lijk ’n kevertje op ’n kraag, of hing potsierlijk te dobberen in de lagere regionen… Aan de grens hadden we de juiste positie beet: de parade kon beginnen…
Hariop, de grote trom: djing boem!
Hariop, de grote-
De harmonie, dat zijn wij, de kop van de harmonie, die kop die zich om zo te zeggen losgetrokken heeft, en, links rechts, djing boem, op z’n eentje defileert… langs smalle paadjes, door de velden in de zon, voorbij zeldzame huizen, waar honden woest beginnen blaffen, katten en kiekens angstig wegschieten… En langs weiden met koeien; ze gaan met ons mee aan de binnenkant van de draad, neuzelend, met grote nieuwsgierige ogen en “djing – boem” stormen weg, opgeschrikt “met hun staarten lijk trompetten in de Lucht. “ (O.K. De Laey).
We komen de douanen tegen. Ze krijgen een extra: ons hele repertorium… opdat ze horen aan de onvervalste klank dat de rechtvaardige groskès geen smokkelwaar verbergt…
Djing-
Dat was het ontgoochelend slot.
We vonden ’n paar boterhammen met ’n klets koude koffie, en trokken naar de studie… Griekse versie vanavond…
’s Anderendaags gaat de harmonie op stap, naar de Grot in de paterstuin, de grote trom op kop. Gust Selders draagt haar. Welnu, wie slaat, weet ik niet, maar iemand met ’n verraderlijk harde aanslag. En die eerste “bonk” doet Gust in de struiken kantelen. Hij ligt er te spartelen lijk ’n omgevallen, kever, met de logge rommelende ballast boven hem… Barmhartige handen grijpen naar de grote trom en helpen haar recht, en de grote trom trekt barmhartig ook Gust uit de struiken, rood en spinnijdig. ’n Paar stevige trommelaars worden tegen hem aangeplakt en houden hem verder op de been.
Andere ongelukken gebeurden er niet, tenzij ’n veelvuldig gestotter en enkele lelijke slippertjes van diverse instrumenten, buiten de partituren of buiten de maat. Maar pater De Keyzer tuba, pater Monstrey trombone, en de geroutineerde ‘pars electa’ lieten zich niet van de wijs brengen. Ze hielpen de nummers erdoor, en de harmonie behouden terug… Pater Jules straalde en feliciteerde zijn mannen. Ze waren totaal leeggeblazen, rood en gelukkig.
In de paterstuin konden weer de vogeltjes fluiten…De harmonie had haar eerste optreden met klank doorstaan.
EINDE VAN DIT ARTIKEL
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD
WERELDJONGERENDAGEN SYDNEY 2008
Hoe het vuur brandend houden ?
De Jongerendagen te Sydney waren cool (maar deden deugd aan het hart). Probleem: je komt daarna in het gewone leventje (ook na LiveXP en het Tienerkamp in Vlaanderen) en hoe hou je dan het vuur brandend? Op de website van Katholiek Nederland geeft Pater Roderick je enkele tips om het nieuw ontdekte christelijk leven niet als een plumpudding in elkaar te laten zakken. Aandacht dus voor deze 10 tips en handen uit de mouwen. Heb je nog meer nood aan antwoorden dan vind je onderaan deze tips de plaats waar je Father Roderick kan contacteren en lastig vallen met je vraag.
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
7 -
8 -
9 -
10 -
Luister ook naar Father Rodericks podcast:
Lees http://www.katholieknieuwsblad.nl/dagboek/index.php?file=roderick
EINDE VAN DIT ARTIKEL
EINDE VAN DIT NMMER 2008_1
TERUG NAAR TOP TERUG NAAR INHOUD