INHOUD

   TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT     

PARAY-LE-MONIAL  
HART VAN DE HEER
JEZUS' LIEFDE AANBIDDEN

Deze pagina werd opgestart ter gelegenheid van het bezoek in 2004 van de relieken
van de heilige Margaretha-Maria Alacoque (aan wie Jezus zich openbaarde in Paray-le-monial)
aan de toenmalige REDEMPTORISTENKERK te Gent op
uitnodiging van de Maria-Kefasgemeenschap, zaterdag 13 maart 20.30 u. tot zondag 14 maart 10.15 u.

- 1 Paray-le-Monial en de Openbaring van Jezus' Liefde -

- 2 Jezus' Hart in het Johannesevangelie -

- 3 Een meditatie uit de eeuw van de Verlichting -

- 4 De liefde van Jezus in een kille tijd

- 5 Enige Bijbelwoorden (1)

- 6 God is Liefde

- 7 Aanbidding, wederliefde en navolging

Het vervolg van deze pagina vindt u op: Paray-2

1 Paray-le-Monial en de Openbaring van Jezus' Liefde

Paray-le-Monial is een oud stadje in Bourgondië in Frankrijk dat zijn bijvoegsel (le-Monial) kreeg doordat de "monniken" van de abdij van Cluny daar een klooster stichtten. De kloosterkerk die zij daar bouwden, werd een prachtige Romaanse Basiliek, die in vele kunstboeken vermeld staat. Nu zijn daar geen monniken meer. Paray heeft nog wel 4 contemplatieve zusterkloosters: de Dominicanessen, de Clarissen, het Cenakel en het klooster van de Visitandinnen.

Op 20 juni 1671 trad in dat klooster van de Visitatie een nieuwe postulante in, Marguerite (kloosternaam: Margaretha-Maria) Alacoque. Door wat zij als genade ontving werd dat klooster wereldwijd bekend.

* Jezus verschijnt haar nl. en trekt haar aandacht o.m. op zijn 5 verheerlijkte wonden, die schitteren als zonnen (verschijning van de eerste vrijdag van januari 1674).

* Hij wijst ook naar zijn Hart (tijdens verscheidene verschijningen). Hij verlangt dat zij zijn goddelijk Hart zou vereren, "het Hart dat de mensen zozeer heeft liefgehad en dat zo weinig dankbaarheid ondervindt". Ook vraagt Jezus dat de kerkgemeenschap een feest zal instellen, gewijd aan zijn heilig Hart.

* Jezus wijst ook naar de heilige Eucharistie als het sacrament van Zijn liefde. Velen ontvangen dat heilig sacrament zonder het Lichaam van de Heer te onderscheiden, dit wil zeggen: zonder veel eerbied, zonder veel geloof, zonder veel liefde.

* Jezus vraagt daarom dat men tijden van aanbidding zou nemen, om juist onze dankbaarheid te tonen en onze ondankbaarheid goed te maken.

EEN GOEDE GELEGENHEID!

Om ons dieper bewust te worden van Jezus’ liefde tot het uiterste ("Ik geef mijn leven voor mijn schapen") en om onze liefde uit te drukken en opnieuw te activeren werd ons op zaterdag 13 en zondag 14 maart 2004 een goede gelegenheid geboden. Op die dag werden de relieken van de heilige Margaretha-Maria Alacoque ter verering naar de Redemptoristenkerk gebracht (Voskenslaan 56 te 9000 Gent) vanaf 20.30 uur op zaterdagavond (vooraf was er een Eucharistieviering om 18.30 u. en Verrijzenisvespers om 19.30 u.) tot zondagvoormiddag 9.15 u.. Er was de hele tijd aanbidding voor het uitgestelde Heilig Sacrament en Biechtgelegenheid. Zondagvoormiddag 14 maart was er om 9.30 uur een Eucharistieviering maar de relieken werden dan overgebracht naar de H.Hartkerk te Sint-Amandsberg voor de Eucharistieviering van 11 uur.

2 Jezus' Hart in het Johannesevangelie

De liefde van Jezus, de tederheid van zijn hart komt in alle evangelies sterk naar voor door zijn aandacht en daadwerkelijke liefde voor mensen in nood, zieken, melaatsen, gebrekkigen en zondaars, mensen die vaak door anderen uitgestoten werden.

Zijn hart was echter wereldwijd, ging uit naar de mens van alle tijden en van overal. En daartoe was Hij gekomen, om de mens van alle tijden het heil te brengen. Daarvoor had Hij alles over.

Johannes, de leerling die Jezus liefhad, stelt dat zeer sterk in het licht waar hij Jezus laat zeggen:
" Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen" (Joh. 10,11).

Jezus wilde dat de mensen zouden leven van Zijn leven: " Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets" (Joh. 15,5).

Hetzelfde leven moet vloeien in de mens die gered wil worden.

Daarom is het Sacrament van de Eucharistie ook zo sterk in zijn betekenis: "Neem en eet, dit is mijn Lichaam; Neem en drink, dit is mijn Bloed, dat voor u en voor de velen wordt vergoten..."

Jezus is zich bewust dat hij de Zoon van God is en Redder van de mensen, van alle mensen en daarom wil Hij allen meetrekken in het heil dat alleen Hij kan brengen: eeuwig leven!

Op het ogenblik van zijn schijnbare volledige mislukking, wordt Hij voor alle mensen de onuitputtelijke Bron van fris, nieuw, overvloeiend leven onder het welbehagen van God. Wat Johannes schrijft in Joh.19,32-37 zijn dan ook woorden om bij te knielen:

"Daarom kwamen de soldaten en sloegen zowel bij de ene als bij de andere die met Hem was gekruisigd, de benen stuk. Toen zij echter bij Jezus kwamen en zagen dat Hij reeds dood was, sloegen zij Hem de benen niet stuk, maar een van de soldaten doorstak zijn zijde met een lans; terstond kwam er bloed en water uit. Die het gezien heeft getuigt hiervan; zijn getuigenis is waar en hij weet, dat hij de waarheid zegt, opdat ook gij zoudt geloven. Dit is gebeurd opdat de Schrift zou vervuld worden: Van zijn gebeente zal niets worden verbrijzeld, terwijl nog een ander Schriftwoord zegt: Zij zullen opzien naar Hem die zij hebben doorstoken" (Joh.19,32-37).

LIED
Wij gedenken dankbaar uw tedere liefde,
Uw doorboorde Hart werd bron van levend water,
wij bezingen blij uw heerlijke daden
Gij geeft ons het leven, Gij geeft ons de Geest.

(T+M:C-E Hauguel, NL. Maria-Kefasgemeeenschap.  Stichting Emmanuel NL.)

Heer Jezus,
verheven op het kruis,
doorstoken door de mensen,
ieder van ons heeft de lans vastgehouden
waarmee Gij werd doorboord.
En uw antwoord op die lanssteek was
een stroom van genade uit uw verwonde zijde.
Gij hebt de blik van haat
van wie U steeds meer doorsteken,
altijd beantwoord met een blik van liefde en vergeving.
We kijken naar U op om U pijn te doen,
maar Gij komt ons genezen
met de wonde in uw zijde.

(Kardinaal Godfried Danneels, in: Johannes aan het woord, blz. 249)

3 Een meditatie uit de eeuw van de Verlichting

"Waarom verbergt gij uw gelaat?". Job kreeg schrik toen hij zag dat God zijn gelaat van hem afwendde. Dat Jezus Christus echter zijn majesteit in het Allerheiligste Sacrament verbergt, moet ons geen schrik inboezemen, maar ons vertrouwen en onze liefde aanmoedigen; immers, juist om ons vertrouwen op te wekken en om zijn liefde meer te doen uitstralen, verblijf Hij op de altaren verdoken onder de gedaante van brood. "Terwijl God in dit sacrament zijn gelaat verbergt, toont Hij ons juist zijn liefde", zegt Novarinus. (…)

Mijn Jezus, wat een liefdevolle uitvinding U in dit Sacrament te verbergen achter het teken van het brood om U zo te laten beminnen en vinden op aarde door wie het maar wil! De profeet had gelijk toen hij de mensen uitnodigde dat ze het aan allen zouden zeggen en het uitroepen wat een liefdevolle uitvinding de Heer voor ons deed (Jes. 12,4).

Allerbeminnelijkste Hart van mijn Jezus, Gij die waardig zijt over alle harten van de mensen te heersen, Hart, helemaal en altijd vol vlammen van totaal zuivere liefde; verslindend vuur, verteer mij helemaal, en schenkt mij een nieuw leven van liefde en genade. Verenig mij zodanig met U, dat ik niet meer in staat ben mij van U te scheiden. Goddelijk Hart, geopend om de toevlucht van de mensen te zijn, neem mij in U op. Hart, op het kruis zo door de zonden van de wereld gepijnigd, geef mij een oprecht berouw over mijn zonden. Ik weet dat Gij in dit goddelijk Sacrament dezelfde gevoelens van liefde bewaart die Gij, stervend op de Calvarieberg, voor mij had, en dat Gij daarom ook een groot verlangen hebt mij met U te verenigen. Ik wil niet langer weerstand bieden of weigeren om mij helemaal aan uw liefde en aan uw verlangen gewonnen te geven. Geliefde Jezus, omwille van uw verdiensten, tref me, bind mij, omvat mij, verenig mij helemaal met uw Hart. (…) Mijn Heer en mijn Meester, laat (...) voortaan al mijn handelingen, al mijn gevoelens en genegenheden in alles overeenstemmen met uw welbehagen."

(St. Alfonsus de Liguori, stichter van de Redemptoristen)

4. De liefde van Jezus in een kille tijd

De tijd waarin Margaretha-Maria leefde was in feite een hoogtij voor het Jansenisme. Deze afwijkende leer was een echte beproeving voor het christen volk. God was voor hen een strenge Meester. Slechts weinige mensen waren uitverkoren. De wil van God, zijn geboden en verboden wogen zwaar op de mensen. De meesten voelden zich onwaardig om tot God te naderen. Weinigen durfden of mochten communiceren in de Eucharistieviering. Gods volk liep gebukt onder dit strenge geloof. Hoewel veroordeeld door het leergezag, had het toch veel impact op het gelovige volk.
Juist in die tijd openbaart Jezus te Paray-le-Monial aan Margaretha-Maria Alacoque de liefde van zijn hart. Hij doet zich kennen als de Minnaar van de mens.

"Dit is het hart dat de mensen zozeer heeft liefgehad." Dit is een zin die wij voortdurend voor de geest mogen houden. Zelfs als in de verdere openbaringen aan Margaretha-Maria er allerlei klanken zijn van uitboeting, voldoening, eerherstel, toch ligt de klemtoon op de liefde van Jezus’ hart.

Paray-le-Monial wil ons uitnodigen tot de beschouwing van Gods Liefde die zich in Jezus heeft geopenbaard als een liefde die zich geen grenzen heeft gesteld. "Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn Enige Zoon heeft gezonden, niet om de wereld te oordelen, maar om de wereld te redden". Het doorboorde Hart van Jezus is het stralende lichtpunt, de lichtscheppende en verwarmende zon in het leven van de mensheid. In de donkerte van een door het Jansenisme verduisterde geloofsbeleving van de zeventiende eeuw en het secularisme van onze tijd schittert de Openbaring van Gods Liefde, geopenbaard in het Hart van zijn Zoon. Het Hart van Jezus, zijn liefde, straalt zijn glans uit op elke bladzijde van het evangelie: Hij voelde medelijden met de menigte omdat ze neerlagen als schapen zonder herder, Ik ben de goede herder, Ik geef mijn leven voor de schapen; Dit is mijn Lichaam, dit is mijn Bloed, voor u en voor de velen. Verder zien wij zijn aandacht en liefde voor de zieke en voor allen die in nood zijn.

Dat Hart, die Mensgeworden liefde, omgeeft ons ook vandaag.
Die Liefde willen wij aanbidden, die Liefde willen wij vereren en danken tijdens de Eucharistische aanbidding, aan die Liefde willen wij onze wederliefde betuigen, juist door onze attentie, onze Lofprijzing en dankbaarheid, onze blijvende toewijding.

5. Enige Bijbelwoorden

Matt. 11,28 - 30 Jezus smeekt om te mogen helpen
“Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.”

Joh. 19, 25-30 Jezus’ aandacht voor anderen
Terwijl de soldaten hiermee bezig waren, 25 stonden bij Jezus ' kruis zijn moeder, de zuster van zijn moeder, Maria de vrouw van Klopas en Maria Magdalena. 26 Toen Jezus zijn moeder zag en naast haar de leerling die Hij liefhad, zei Hij tot zijn moeder: 'Vrouw, zie daar uw zoon. ' 27 Vervolgens zei Hij tot de leerling: 'Zie daar uw moeder. ' En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich in huis. 28 Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden: 'Ik heb dorst. ' 29 Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond. 30 Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: 'Het is volbracht. ' Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.

Joh. 19, 31-37 Jezus’ doorboorde hart: Bron van leven
31 Aangezien het voorbereidingsdag was en de Joden niet wilden dat de lichamen op sabbat aan het kruis bleven - het was bovendien een grote sabbat - vroegen zij aan Pilatus verlof de benen van de gekruisigden te breken en hen weg te nemen. 32 Daarom kwamen de soldaten en sloegen zowel bij de ene als bij de andere die met Hem was gekruisigd, de benen stuk. 33 Toen zij echter bij Jezus kwamen en zagen dat Hij reeds dood was, sloegen zij Hem de benen niet stuk, 34 maar een van de soldaten doorstak zijn zijde met een lans; terstond kwam er bloed en water uit. 35 Die het gezien heeft getuigt hiervan; zijn getuigenis is waar en hij weet, dat hij de waarheid zegt, opdat ook gij zoudt geloven. 36 Dit is gebeurd opdat de Schrift zou vervuld worden: Van zijn gebeente zal niets worden verbrijzeld, 37 terwijl nog een ander Schriftwoord zegt: Zij zullen opzien naar Hem die zij hebben doorstoken.

Apokalyps 3,19b-20 Jezus’ verlangen naar persoonlijk contact
Welaan, wees edelmoedig, kom tot inkeer! 20 Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.

Ez.36,25-28 Gods genade zuivert en sterkt ons
Ik zal u met zuiver water besprenkelen en ge zult rein worden; van al uw ongerechtigheden en van al uw afgoderij zal Ik u reinigen. Ik zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in u uitstorten; Ik zal het stenen hart uit uw lichaam verwijderen en een hart van vlees geven. Mijn geest zal Ik in u uitstorten en Ik zal ervoor zorgen dat ge mijn wetten nakomt en mijn voorschriften nauwkeurig onderhoudt. … gij zult mijn volk en Ik zal uw God zijn.

6. Verdere bezinning over de devotie tot het Heilig Hart (1)
GOD IS LIEFDE !

Paray-le-Monial is - zoals gezegd - het centrum van waaruit de devotie tot het heilig Hart van Jezus verspreid is geworden over de hele wereld. In zekere zin was die devotie tijdgebonden. Maar in feite gaat het over de blijvende liefde van God voor de mens. De Heiland zelf heeft de wereld er op attent willen maken dat Hijzelf de Bron van alle heil is. Daarnaast is Hij ons komen oproepen tot aanbidding en dankbaarheid voor Gods Liefde die zich in Jezus’ woorden en daden van heil heeft geopenbaard, voor zijn vindingrijke liefde in het heilig Sacrament en de liefde waarmee Hij ons op elk moment liefheeft. Om dit alles bekend te maken heeft de Heer zich in de zeventiende eeuw willen openbaren aan Margaretha-Maria Alacoque.

"GOD IS LIEFDE" (1 Joh. 4,16b)
Dit is in feite de boodschap van Paray-le-Monial, een boodschap zo oud als de Bijbel: God die van de mensen houdt, die hun hart willen winnen … om hen gelukkig te maken. Heel de geschiedenis van het oud-testamentische Godsvolk is een liefdesverhaal, een woord van liefde, doorheen alle ontrouw vanwege de mens.

"Nadat God eertijds vele malen en op velerlei bewijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij nu, op het einde daar tijden, tot ons gesproken door de Zoon", Jezus, "De afstraling van Gods heerlijkheid en het evenbeeld van zijn Wezen" (Hebr. 1,3a).

In Jezus wordt dan ook duidelijk wat Gods plan van liefde uiteindelijk beoogt:
"In de liefde heeft Hij ons voorbestemd zijn kinderen te worden door Jezus Christus naar het welbehagen van zijn wil, tot lof van de heerlijkheid van zijn genade. Hiermee heeft Hij ons begiftigd in de Geliefde, een die wij de verlossing hebben door zijn bloed, de vergeving van de zonden dankzij de rijkdom van zijn genade" (Ef.1,5-7).

Dit zijn woorden van Paulus - dus wat moeilijk - maar als je God ziet als die barmhartige Vader (van de verloren zoon), of als die Vader die zijn Zoon durft toevertrouwen aan de huurders van de wijngaard, of je ziet Jezus als de barmhartige Samaritaan, of als de Goede Herder, dan gaan die woorden leven. Net zoals de woorden van Johannes in zijn evangelie:

"Zozeer immers heeft God de wereld u liefgehad. Dat Hij zijn Eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem geloof niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden geraakt".
(Joh.3,16-17 vgl. 1 Joh. 4,9-10).

"IK GEEF MIJN LEVEN VOOR MIJN SCHAPEN" (Joh.10,15b)
Liefde is het grote woord, de grote werkelijkheid van waaruit wij mogen leven: Gods liefde voor ons in Jezus Christus. Het "Hart" is het symbool, dat hart, dat doorstoken wordt op Calvarie:

“… een van de soldaten doorstak zijn zijde met een lans; terstond vloeide er bloed en water uit. Die het gezien heeft getuigt hiervan…” (Joh.19,34-35a)

Omdat Johannes nogal wat woorden wijdt aan dat gebeuren, moet dat voor hem een diepere betekenis hebben. Bijbelgeleerden spreken van het bloed en water als symbolen van de doop en Eucharistie, of van de Heilige Geest en de sacramenten (dit wil zeggen de Kerk, die geboren wordt uit Jezus’ zijde). Dit is opnieuw het zelf de als zeggen de dat in Zijn gegevenheid tot het uiterste, Jezus ons doet geboren worden als enkelingen en als volk "naar het welbehagen van Gods wil". Het is dus niet zo vreemd dat dit doorstoken Hart van de Heer, openbaring wordt van zijn uiterste ontlediging en gegevenheid in de liefde.

7. Verdere bezinning over de devotie tot het Heilig Hart (2)
De diepe zin van deze devotie : aanbidding, dankzegging en navolging!

De devotie tot het Heilig Hart van Jezus zal dus niet gewoon een devotie-tje kunnen zijn tussen andere, die ons maar matig beroeren en tot weinig engageren. In zijn encycliek ‘Haurietis Aquas’ (Gij zult putten aan de waterbronnen van het heil) van 1 mei 1956 schreef Paus Pius XII:

"De verering van het allerheiligste Hart van Jezus is substantieel de verering van de liefde die God voor ons heeft in Jezus, en tegelijkertijd het daadwerkelijk beleven van onze liefde tegenover God en de mensen; of anders gezegd: deze cultus ziet de liefde van God voor ons als voorwerp van aanbidding, dankzegging en navolging; het doel is ons tot volmaaktheid te brengen en tot de volheid van liefde die ons verenigt met God en de mensen" (§ 60).

Het beschouwen van die "liefde tot het uiterste" zal mensen brengen tot sterke liefde voor Jezus, tot wederliefde jegens de God van liefde en tot gegevenheid aan de medemens omdat men intreedt in de gevoelens van Jezus, in Zijn gezindheid. Veel heiligen en mystici zijn die weg gegaan. De apostel Paulus bijvoorbeeld:

"Voor zover ik leef in het vlees, leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft u liefgehad en zichzelf heeft overgeleverd voor mij" (Gal.2,20b).

"… mijn Heer, Christus Jezus kennen gaat alles te boven. Om Hem heb ik alles prijsgegeven. Om Christus houd ik alles zelfs voor vuilnis, als het erom gaat Hem te winnen en een te zijn met Hem … Gegrepen als ik ben door Christus Jezus" (Filip.3,8b-9a.12d).

Maria, de moeder van de Heer heeft van nabij gezien hoe Jezus alles gegeven heeft, hoe Hij - letterlijk - totaal ontledigd werd. Naar Simeons profetie werd ook haar hart doorstoken. Zij stond onder het kruis toen de Kerk aan haar werd toevertrouwd en zij aan de Kerk. Zij hoorde de woorden:

"Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen" (Lk.23,34a) en "Het is volbracht" (Joh.19,30b). Het was de vervulling van de belofte: "Ik geef mijn leven voor de schapen".

Laat dit ook ons brengen tot aanbidding, wederliefde en ... Navolging !

LEES MEER OP: PARAY-2

   TERUG NAAR INHOUDSOVERZICHT           TERUG NAAR THUISPAGINA