GELOOF en LEVEN



 HOME

 INHOUD

   NAAR INHOUD       

VOLHARDING IN HET NIEUWE LEVEN  

Slotonderricht  van een 5-weekse voorbereiding op een vernieuwd leven-in-de-Geest.

Ben Van Vossel 

Velen van jullie hebben de eerstelingen van de Geest reeds mogen ervaren in kleine tekenen en misschien ook in een volkomen andere oriëntatie in jullie leven dat nu geleefd wordt rond een nieuw middelpunt, een nieuw centrum, vanuit een nieuwe bezieling. Op bepaalde momenten heeft de Heer duidelijk tot je hart gesproken, heeft Hij je bepaalde genaden gegeven, tekenen van zijn aanwezigheid en van zijn bezigzijn met u, je een nieuwe weg gewezen, nieuwe manieren om je te gedragen in bepaalde situaties. Er is dan een vernieuwde ijver en een hoopvolle ingesteldheid gegroeid, een toegenomen houding van vertrouwen ondanks onzekerheden, moeilijkheden of vragen naar de toekomst. Kortom, je bent closer op weg met de Heer.

Voor wie misschien iets minder ijverig heeft deelgenomen: de Heer zal nog wel andere gelegenheden zoeken om je hart te raken en je op weg te brengen naar zijn hart toe.

Maar hoe gaan we die relatie, die persoonlijke relatie met de Heer verzorgen, hoe gaan we het Heerzijn van Jezus over ons leven en onze volgzaamheid blijven beleven en doen toenemen? Hoe gaan we onder invloed van de Geest blijven?

Het klinkt misschien wat pretentieus, maar het was immers niet de bedoeling van deze 5-weekse om juist maar een korte opflakkering te bewerken in een spoedig weer uitdovend geestelijk kampvuurtje. [1]

 Het vuur moet aangewakkerd worden[2]

De volheid van de Geest is niet een gave die eens en voor altijd wordt gegeven als een deel van het hemelse leven. Neen, zo is het niet. Zij is een altijd vloeiende stroom van de rivier van het levenswater, dat ontspringt aan troon van God en van het Lam[3]. Zij is een ononderbroken meedelen van het leven en de liefde van Jezus, de meest persoonlijke en innige verbintenis van de liefhebbende Heer met de zijnen op aarde. Door het ge­loof dat dit inziet, erin toestemt, en er met blijdschap aan vasthoudt, zal Jezus zijn werk van bewaring zeker doen.

Maar het is met deze Pinksterzegen zoals met het manna dat in de woestijn viel: het moet el­ke dag vanuit de hemel vernieuwd worden. Het is met het nieuwe hemelse leven, zoals met ons leven op aarde: elk ogenblik moet de frisse lucht die het onderhoudt van bui­ten en van boven ingeademd worden.

Gods werk

Laten ik dus maar direct zeggen dat het genade is om verder en in toenemende mate open te staan voor de weg die de Heer met jou wil gaan. “Alles is genade”, het is God die de groei bewerkt:“God gaf de groei. Noch hij die plant betekent iets, noch hij die begiet, maar alleen God, die de wasdom geeft.” (1Kor.3,6b-7) Even verder schrijft Paulus nog, overigens niet al te vleiend:

“Wat heb je dat je niet gekregen hebt? En als je alles cadeau gekregen hebt, waarom die drukte alsof alles van jezelf kwam?” (1Kor.4,7) De Pinksterzegen, de heilige Geest met zijn gaven, is genade, gratis gave, een geschenk!

Onze beaming moet zich uitdrukken

Nochtans vrienden is er ook een beaming, een ‘ja’ van onze kant nodig tegenover dit aanbod van genaden. Welnu, wat is dan de beste ingesteldheid om op deze weg verder te gaan. Want ons “ja” op het werk van de Heer, vraagt immers een veruitwendiging, of beter gezegd, vraagt om een bepaalde ingesteldheid die Gods plan van liefde, en zijn werkdadige liefde niet in de weg gaat staan maar integendeel vrij haar werk laat doen. Daarom de uitdaging om opnieuw of trouwer of intenser met volgende

Gekende hulpmiddelen op weg te gaan.  

1- Sta op als christen: bouw op het enige Fundament.  

Dit wil zeggen dat er van bij het begin van de dag direct een blik moet zijn naar de Heer. Je moet immers weten waarom je opstaat, voor Wie je uiteindelijk leeft en werkt, in wiens dienst je staat, wiens opdracht je vandaag gaat vervullen, tegenover wie je verantwoording moet afleggen...

Zeg niet: ik sta in dienst van mijn gezin of iets in die zin. Dit is natuurlijk een mooi inzicht, maar je slaat dan iets over. Je gezin… is een opdracht van de Heer, je werk… is een werk in opdracht van de Heer, de nieuwe dag… is een geschenk en een zending van de Heer! Een kans om er voor hem te zijn, om zijn lof te zingen, om Hem te dienen in mensen, om te leven tot zijn eer en glorie (dat wil zeggen: een loflied op zijn liefdevol bezigzijn met een mensenkind).Leef in dankbaarheid en vertrouwen. “Heer hier ben ik. Dank voor het leven in uw dienst. Ik wil vandaag helemaal in uw dienst staan. Wijs mij de weg en laat uw Geest mij leiden en bezielen.” Vrienden, laat je dus niet afleiden door secularistische, al te beperkte wereldse inzichten of beweringen alsof het volstaat gewoon te doen wat zich aan u voordoet… Leef vanuit een levende relatie met de Heer. Bid, bid opdat Hij de zon van je leven zou zijn, de horizon, het merg van je bestaan en van waaruit al de rest zijn waarde en zinvolheid ontleent. Leef met de Heer. “… gij zijt Gods akker, Gods bouwwerk. … niemand kan een ander fundament leggen dan wat er reeds ligt, namelijk Jezus Christus” (1Kor.3,9.11): het enig mogelijke fundament van je leven.  

2- Leef met de Heer vanuit de kracht van de heilige Geest

Wij blijven maar onder invloed van de Heilige Geest, wij blijven maar zijn kracht ervaren als wij in vereniging blijven met Jezus.

Het enige doel van de pinksterzegen is Jezus te open­baren als de Heiland, zodat Hij in ons en door ons zijn kracht tot redding van zielen in de wereld kan tonen. De Geest kwam niet om de plaats van Jezus in te nemen, maar enkel en alleen om de leerlingen nog dichter en inni­ger en vollediger met de Heer te verbinden, dan toen Hij op aarde was.

Welnu, als je van bij je opstaan je op de Heer richt, dan komt er vreugde in je hart, je ontvangt als geschenk een diep gevoel van geborgenheid. Dit is helemaal geen vrome projectie om je ongeborgenheid te verdoezelen. Maar “bij niemand anders is … de redding te vinden en geen andere Naam onder de hemel is aan de mensen gegeven waarin wij gered moeten worden.” (Hand.4,12). Het zijn woorden die Petrus spreekt “vervuld van de heilige Geest” terwijl hij voor de hoge raad is gedaagd. (Hand.4,8). “Geen ander fundament” zei Paulus. ’t Komt op hetzelfde neer!Dit gevoel van geborgenheid moet voor jou ook een reden worden tot lofprijzing want de vrede is de roeping en het geschenk voor ieder die zich bewust werd kind van God te zijn, in Jezus Christus, de Zoon van God.

De innige gemeenschap met God in de binnenkamer, ge­trouwheid in het bestuderen (!) van zijn Woord, in het zoeken van zijn wil in de Schrift, het opofferen van tijd en zaken en omgang met mensen, om contact te hebben met de Heiland … dit alles is onmisbaar tot het bewaren van de Pinksterzegen.Begin en einde van onze raadgevingen zou dan ook moeten zijn: bid, bid elke dag, geef een goede en serieuze tijd om je onder invloed van God te stellen en de persoonlijke relatie met de Heer te versterken

3- Doe de wil van de Heer

Heel wat jaren geleden heeft Louis Vansanten ons eens een onderricht gegeven over de wil van God, waarbij hij zich o.m. inspireerde op Sint Alfonsus van Liguori. Dat onderricht maakte ons enthousiast, alles leek zo eenvoudig, zo eenvoudig als dat woord van priester Poppe: “heiligheid bestaat erin op elk ogenblik Gods wil te doen”.  Naar aanleiding van dat onderricht van Louis heb ik toen ook een wat moeilijk zingbaar liedje gemaakt : “Heer, ik verlang te zijn in uw verlangen”…  Gods wil doen, Gods verlangen…  In Psalm 123,2 lezen we: “Zie, gelijk de ogen der knechten zijn gericht op de hand van hun meester, gelijk de ogen der dienstmaagd zijn gericht op de hand der gebiedster, zo zijn onze ogen op de Heer onze God”. Het gaat daar dan wel over het gericht zijn op God, “totdat Hij zich over ons ontfermt”, tot Hij ons weer aanvaardt en ons zijn liefde toont. Maar ik meen dat onze ogen zo op God moeten gericht zijn dat we bij het minste teken onmiddellijk gereed zijn om zijn verlangen te doen, het geringste van zijn wensen.  Het gaat immers om de aanbiddelijke wil van God die alleen maar op ons geluk is gericht, op het welzijn van allen en ieder.Een kind van God verlangt met zijn leven in te treden in die beden van het Onze Vader: “Uw wil geschiede, Uw rijk kome”. Een kind van God wil God behagen: wat heeft Vader graag?  Wat zou Jezus nu doen? Wat zou Hij me aanraden? Waartoe zou de Geest mij nu aansporen?Er is dus enerzijds die motivatie: aan God willen behagen, God willen plezieren.

Er is bovendien – zoals ik zojuist aangaf - die andere motivatie die we echt eens duidelijk en diep moeten begrepen hebben, met ons hart: Gods wil, Gods hele verlangen is: mijn geluk! Dat heeft Hij ten diepste op het oog en dat is dus duidelijk een reden te meer om Gods verlangen te zoeken en in te volgen. Op de weg van Gods verlangen ligt ook mijn geluk! Mij dus toeleggen om de wil van God te kennen op ieder moment voor elk van mijn daden en dan ook te trachten in dat verlangen van God te zijn, dat is de mooiste lofprijzing en geestelijke eredienst en is ook de uitgelezen weg naar het geluk, het heil, de heiligheid, mijn geluk en het geluk van de personen met wie ik in contact sta.  

4- Leef vanuit vertrouwen

Natuurlijk is er nog iets belangrijkers dan enkel maar het vervullen van Gods wil, dan enkel maar ja knikken en desnoods ook ja doen: ik bedoel dan de motivatie, datgene dat me daarbij beweegt. Dat zou niet gewoon een slaafse vervulling van die wil mogen zijn, maar moet voortkomen uit een liefdevolle relatie, een relatie ook van vertrouwen. Trouwens, met al ons pogen alleen zullen we er niet in slagen om Gods verlangen te doen. Zonder Gods genade staan we nergens. En bovendien zal het voor God altijd het belangrijkste zijn dat we bezield zijn met een kinderlijk vertrouwen, dat we  nederig beroep doen op zijn barmhartige liefde en zijn genadevolle kracht. Denk vaak terug aan het beeld dat Teresia van Lisieux gebruikte, eens dat ze haar eigen zwakheid en onmacht had ervaren om altijd en overal in Gods verlangen te zijn: zij gebruikt het beeld van de goddelijke adelaar op wiens rug zij, klein vogeltje met lamgeslagen vleugels, zich laat dragen naar het licht. Het is dezelfde houding als van de russische pelgrim met zijn steeds maar herhaalde Jezusgebed: “Heer, Jezus, Zoon van de levende God, ontferm U over mij, zondaar. Heer Jezus, Zoon van de levende God, ontferm U over mij, zondaar.  Ik moet alles uit uw hand ontvangen, ik heb alleen maar mijn nietigheid in te brengen”.Hoe moeilijk is het voor een sterke, gezonde, succesvolle, zelfverzekerde moderne mens om in deze houding in te treden. Maar get gaat hier om de geestelijke dimensie van ons bestaan: en hier bestaat het heldhaftige er juist in om steeds en steeds weer in te treden in de houding van het kind dat vertrouwvol de weg gaat waarop God wil dat het gaat. Moeilijk of niet, autostrade of hobbelpad, als Vader het wil, dan ga ik. Maar ik reken op zijn leiding, zijn hulp, zijn kracht en … zijn barmhartige liefde.  

Ik zou hier nog iets moeten zeggen over hoe je Gods verlangen kunt onderscheiden. Maar als je blijft bidden om Gods Geest, zal Hij je doen groeien in gevoeligheid voor Gods verlangen, Gods verlangen op elk moment.

5- Lees en overweeg het woord van de Heer

We hebben inderdaad toch een duidelijke plaats waar we Gods verlangen kunnen aflezen. Ik weet wel, de Schrift verdraagt geen eigenmachtige uitleg[4], en we moeten soms opletten – vooral ook binnen de Vernieuwing – dat we de schriftwoorden niet totaal buiten hun samenhang iets laten zeggen wat helemaal niet meer Gods woord is. Toch blijft de heilige Schrift een voorname vindplaats voor Gods verlangen, “een lamp voor mijn voet en een licht op mijn levenspad”. Gebruik de heilige Schrift niet gewoon als een versiering van je huis of je kamer, maar als richtsnoer, dagelijks voedsel, bron van geestelijke wijsheid en energie, bron van groei in liefde voor je God en Redder. “Il t’ as écrit une lettre d’amour”, laat die liefdesbrief niet onaangeroerd liggen, geen dàg! Theresia van Lisieux had haar bijbeltje zelfs onder haar hoofdkussen liggen. Hij schreef je een liefdesbrief!In het verlengde van de H. Schrift verwijs ik jullie ook naar de teksten van de liturgie. Het vraagt enige tijd om erin te groeien, maar dàn worden ze tot onuitputtelijke bronnen van geestelijke bezieling èn geestelijke leiding. Zij betekenen een permanente groei voor je geloof: lex orandi, lex credendi – zoals je bidt, zo ga je ook geloven. En wees maar gerust dat de Kerk “juist” bidt.  

6- Vertrouw je toe aan Maria

We hebben in onze gemeenschap de gewoonte ons elke dag aan Maria, de moeder van Jezus, toe te wijden in de zekerheid dat zij de kortste, zekerste en ook wel eenvoudigste weg is tot Jezus, onze Heiland. Zij werd overschaduwd door de heiige Geest en heeft Jezus mogen ontvangen. Wij vragen haar, die zo onder invloed van de heilige Geest is, dat ze ons wil helpen ontvankelijk te zijn voor Hem; wij vragen haar dat ze met ons wil bidden, zoals ze bij de leerlingen van Jezus aanwezig was[5], opdat wij gereed zouden zijn de H.G. te ontvangen, met kracht, en  opdat wij voluit volgelingen mogen worden van de Heer. Wij vragen haar ook dat ze ons zou helpen om in nauwe relatie te blijven met Jezus, onze gezegende Heiland. Maria is een belangrijke hulpbron om onder invloed te blijven van Gods Geest.

   NAAR INHOUD           NAAR TOP  


7- Laat je zenden door de heilige Geest

Zending! Dit is een van de opvallende zaken in de Handelingen van de Apostelen: de heilige Geest zendt hen. Daar moeten wij om durven bidden: Neem mij, raak mij, vorm mij, vul mij, leid mij… en … zend mij! Zend mij. Schenk nieuw leven, kracht en vuur. Wij willen trouw zijn aan het gebed, wij willen in ons gewone leven met Jezus verbonden zijn, maar wij willen ons ook door de Geest van God laten zenden. “Wanneer de Helper komt, die Ik u van de Vader zal zenden, de Geest der waarheid die van de Vader uitgaat, zal Hij over Mij getuigenis afleggen. Maar ook gij moet getuigen” (Joh.15,26-27a). De heilige Geest zendt ons binnenin het gewone leven, in gewone ontmoetingen, gewone gesprekken en eventueel ook in speciale evangelisatiezendingen. Heilige Geest, Pinkstergeest, vernieuw mij, vul mij, leid mij … zend mij! Kom, heilige Geest.  

8- Doe beroep op de H. Geest en gehoorzaam Hem

- Al te vaak menen wij echter het het leven, de evangelisatie, het werk, ons getuigenis, de begeleiding, de leiding … aan te kunnen op eigen kracht. Wel, vrienden, zonder de Heilige Geest zullen we spoedig al te menselijk tewerk gaan, en voor onszelf werken, en zal ons getuigen en onze verantwoordelijkheid voor anderen zonder veel kracht zijn: mensenwerk!Naast het Jezusgebed, dat ons verlangen naar een sterke, persoonlijke relatie met Jezus wil uitdrukken, zal er ook een bijna ononderbroken gebed moeten zijn tot de heilige Geest. Kom, heilige Geest. Kom, heilige Geest. Kom, heilige Geest. Leid mij. Geef mij kracht, geef mij inzicht, beziel mij, geef mij nieuwe energie...

- En aan de heilige Geest moeten wij dan ook gehoorzamen, Hem volgen, gevolg geven aan de kleine en grote ingevingen… “Heilige Geest: laat mij aan U gehoorzaam zijn”.Laat je uitnodigen tot gebed, tot vriendelijkheid, tot dienstbaarheid, tot getuigenis… Verta die uitnodigingen. “Heilige Geest, laat mij aan U gehoorzaam zijn”. Alleen vanuit die gehoorzaamheid zal mijn bestaan ook een geestelijk bestaan worden, een door de Geest geleid en bezield bestaan.  

9- Hou contact met andere christenen

- Dit gaat enerzijds om een soort christelijke leefgroep of gemeenschap waarin men kan delen en waarin men kan opgebouwd worden vanuit het geloof. We kunnen ons daarbij laten inspireren door de ontmoeting tussen Maria en Elisabeth (een van de stichtingswoorden van onze Gemeenschap) en anderzijds het samenzijn in het cenakel naast het samen op zending gaan zoals Paulus het deed. Die beelden moeten ons blijvend inspireren.

“De Geest van het lichaam van de Heer kan alleen krachtig werken als de leden sa­menwerken. Je moet aan anderen vertellen wat de Heer voor u gedaan heeft, je moet hun voorbede vragen…”. Het zijn raadgevingen voor een goede deelgroep.- Contact met medechristenen handelt ook over het contact met de ruimere kerkgemeenschap. En dit betekent dan weer contact met wat de hiërarchie zegt of de paus schrijft, de deelname aan de eucharistieviering, het sacrament van de verzoening, inzet op je parochie als daar enige openheid is en echt christelijke bezieling… Ook hier openbaart God ons zijn verlangen en Jezus heeft een rots gelegd waarop Hij zijn Kerk wou bouwen. Het is goed daarop verder te bouwen en die rots niet af te breken, zelfs als we vinden dat het in de kerk allemaal wat menselijker, vriendelijker, eenvoudiger of integendeel plechtiger zou moeten aan toegaan. Dat er groter openheid zou komen voor menselijke problemen, voor echtgescheidenen, meer invloedrijke plaatsen voor vrouwen, of wanneer we vinden dat de Kerk strenger zou moeten optreden en duidelijker standpunten zou moeten innemen… Okay, okay, maar schrijf de Kerk niet af, zet je niet buiten de levende gemeenschap van de Heer die in gemeenschap is met Kefas, de rots. Bid voor de Kerk, zoals we het in een vorig onderricht hebben gezegd, bid om de heilige Geest...  

Ik eindig met het openingsgebed van de liturgie van Maria Bezoek van 31 mei:

Almachtige eeuwige God,

toen Gij had geopenbaard wat aan Elisabeth was geschied,

is Maria-in-verwachting naar haar verwante toegegaan.

Laat ook ons ingaan op elke ingeving die van U komt.

Dan zullen wij met de Moeder Gods

vol blijdschap belijden

dat groot is wat Gij in ons bewerkt

door Christus  

in de kracht van de heilige Geest.

  

Ben Van Vossel cssr 3/06/2006

   NAAR INHOUD           NAAR TOP