NAAR INHOUDSOVERZICHT
DE GEMEENSCHAP MARIA-KEFAS
door Gina Ghijs-Geysen, St.-Amandsberg
De Gemeenschap Maria-Kefas, te Gent opgericht op 22 augustus 1980, Feest van Maria-Koningin, werd op 1 september 2003 door Mgr. Arthur Luysterman, toenmalig bisschop van Gent, erkend als een ‘private vereniging van christengelovigen’. Hieronder het getuigenis van een gehuwde over haar roeping tot deze nieuwe christelijke Gemeenschap. Zij was jarenlang hoofdverantwoordelijke.
Christenen moeten samen gaan
Dit jaar (2005) mogen we terugblikken op 25 jaar Gemeenschap Maria-Kefas. We doen het met dankbaarheid en vreugde want de gemeenschap heeft voor ons persoonlijk, voor ons echtpaar en voor ons gezin enorm veel betekend. Ze beantwoordde aan een diep verlangen dat bij ons ontstaan was na een nieuwe doorbraak van de heilige Geest, een gebeuren dat een totale ommekeer teweeg gebracht had in ons leven en in ons echtpaar. We hadden opnieuw de rijkdom van het christelijk geloof ontdekt. En zoals onze Kardinaal zegt: “Een christen alleen is in doodsgevaar” voelden we de behoefte aan een gemeenschap van zussen en broers die het geloof delen. We vonden daartoe inspiratie bij de Franse Gemeenschap Emmanuël.
Als leek God radicaal toegewijd
Als echtpaar waren we betrokken bij het ontstaan van de Gemeenschap Maria-Kefas, een nieuwe gemeenschap die de mogelijkheid biedt om ook als leek en gehuwden die midden in de wereld staan, samen met zussen en broers van verschillende levensstaten aan God toegewijd te leven, een concretiseren en een radicaliseren van ons doopengagement. Een roeping voor deze tijd, een roeping in de kerk.
Samen geroepen en … gezonden
Maandelijks komen we samen voor een gemeenschapsdag of vormingsdag waar we elkaar ontmoeten als zussen en broers in de Heer. Een van onze stichtingswoorden is de ontmoeting van Maria met Elisabeth, in die geest mogen we samen zijn. Sterke momenten zijn de gezamenlijke lofprijzing, de aanbidding en de eucharistieviering. De vormende onderrichtingen helpen ons om te groeien in het christelijk leven en het gemeenschapsleven. De ontmoetingen tussendoor bij koffie of bij picknick zijn een gezellige bedoening, we kunnen er bijpraten met onze zussen en broers van West-Vlaanderen Antwerpen en Vlaams-Brabant. Tijdens de mededelingen vernemen we nieuws van allerlei evangelisatieactiviteiten waar zussen en broers bij betrokken zijn. Want we zijn niet enkel geroepen maar ook samen gezonden, gezonden in de wereld naar mensen die leven in leegte en geestelijke nood, gezinnen, volwassenen en jongeren. De oogst is groot…
Verbintenissen
Elk jaar kunnen we onze toewijding in de gemeenschap hernieuwen. Het is een engagement van aanbidding, mededogen en evangelisatie. Deze drie engagementen of genaden liggen dicht bij elkaar. Vanuit onze dagelijkse gebedstijd worden we meer en meer gevoelig voor de noden van de medemensen, in deze tijd is er een grote geestelijke honger vanuit deze compassie groeit het verlangen en de ijver om het Blijde Nieuws te brengen.
Diepe christelijke spiritualiteit
In de gemeenschap hebben we geleerd wat christelijk leven is: leven in relatie met de Levende Heer. We hebben er de genade gekregen om ons leven aan God aan te bieden als een levende heilige offergave Rom.12,1-2 (een tweede stichtingswoord). We hebben er opnieuw de sacramenten ontdekt. We hebben er leren bidden en mochten groeien naar voortdurend gebed, lofprijzing en intercessie (voorbede). We hebben het Woord van God leren smaken, een Licht dat ons richt op het pad van ons dagelijks leven. We hebben er Maria gekregen als koningin en moeder van ons geestelijk leven. We hebben er zussen en broers gekregen en er geleerd wat echte broederliefde is. We hebben geleerd wat geestelijke strijd is, en hoe we enkel door Gods barmhartigheid staande kunnen blijven. We hebben er onze gaven en talenten ontdekt, ze mogen ontwikkelen en ze in dienst leren stellen. We hebben de vreugde mogen smaken van gezamenlijke inzet bij evangelisatieactiviteiten.
Leefgroep
Dit alles mogen we delen met onze zussen en broers in de (kleinere) deelgroep waar we veertiendaags mee samen komen. Zo zijn we voor elkaar een steun en een oproep en weten we ons gedragen door het gebed van onze zussen en broers.
Na jaren van zoeken naar het geluk mogen we zeggen dat het toebehoren tot een christelijke gemeenschap het grootste geschenk is dat we in ons leven gekregen hebben en dat we er zeer dankbaar voor zijn.
Jubileum Gemeenschap Maria-Kefas (2005)
