Geloof en wereld bvv

GELOOF en LEVEN

GELOOF EN WERELD

Christen zijn in een onchristelijke wereld

Een geleerd man als de priester-filosoof Mgr. Dondeyne heeft deze titel “Geloof en Wereld” eens gebruikt heeft voor een van zijn boeken. We gebruiken deze titel hier omdat, als je het reilen en zeilen van onze samenleving onbevangen tot u laat komen, het erop lijkt dat voor een gelovige de wereld steeds verder wegdrijft van wat het christelijk geloof aan waarden en aan diepe inhoud propageert. We bedoelen dan natuurlijk vooral onze Westerse wereld en misschien nog het meest onze Vlaamse samenleving, als je kijkt naar wat er geproduceerd wordt in de media, literatuur en kunst. Die scheuring tussen het christelijk geloof en de waarden die onze samenleving uitstalt, valt natuurlijk vooral op in de wijze waarop men omgaat met bepaalde ethische waarden, dat is bekend. Maar het gaat veel verder. De vraag is dan of we ons als christenen nog wel goed in ons vel kunnen voelen als we onszelf gaan beschouwen als de enigen die nog recht in hun schoenen (trachten te) staan en of we alle anderen en de manier waarop ze zich gedragen en wat ze verkondigen in hun media op een grote hoop mogen vegen en wegkippen in de vuilniswagen, gereed voor het containerpark ‘voor de mensheid onbruikbare afval’.

God en die wereld

Laten wij ons dan toch maar eerst eens afvragen wat God van zijn schepping en vooral van zijn mensenwereld denkt: de mens, de bekroning van zijn schepping weet u nog? Zit God opnieuw te dubben over een nieuwe zondvloed zoals in het verhaal over Noach en de verdorven steden Sodom en Gomorra, die symbool staan voor seksuele uitspattingen; sodomie is een ander woord voor homoseksualiteit. Misschien steekt onze westerse wereld die steden wel (meer en meer) naar de kroon. En die toren van Babel even later: de mens die Gods troon ambieert. We vernemen langs Discovery-Channel en andere wegen voldoende om te weten dat men God als Schepper serieus in een (klein of zelfs onbestaand) hoekje aan het duwen is… Maar af en toe zie je nog de regenboog, niet enkel op de truien van wereldkampioenen, maar zo’n onvervalste regenboog in de lucht… en dan denk je weer aan de woord uit het Oude Testament: nooit zal ik de aarde nog vernietigen. We laten die wereld dus best maar bestaan, en ook de ongelovigen. Geen kruisvaarten meer, nee, geen heilige oorlogen.

Alles maar slikken dus?

Gaan we dus maar op onze stoel zitten, of wat wandelen of wat licht tuinwerk doen voor onze gezondheid. De rest moet zijn plan dan maar trekken. Ieder zijn overtuiging. Tenslotte zegt God toch ook in die parabel van het onkruid op de akker, dat we alles maar moeten laten opgroeien tot de oogst en dat Hij dan zelf wel uitmaakt wie en wat graan is, en wie of wat onkruid is… De boel dus maar laten draaien? Of moeten we ons juist méér afstemmen op de wereld, ik bedoel, moeten we onszelf wat meer laten beïnvloeden door de waarden die de wereld over de goegemeente uitstrooit, ons wat meer inpassen? Trouwens, de wereld, de media, de straat, wie is dat? Wie zijn dat?

Gij hebt maar één Heer (Ef.4,5)

Wij moeten niet iedereen involgen, wij moeten ons niet inspireren aan wat de media of de straat of de politiek ons trachten aan te smeren. Paulus schrijft: “Gij zijt van Christus, en Christus is van God” (1Kor.3,23). Sedert ons doopsel behoren wij aan Christus en Hem willen wij volgen. Hij heeft zijn Geest in ons hart uitgestort en naarmate we Hem gehoor geven, gaan we beter en beter innerlijk weten wat God van ons verlangt en wat de juiste weg is: de vrucht van de Geest is “liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtheid, zelfbeheersing” (Gal. 5,22).

Uit je hoekje komen om te getuigen

Veronderstel dan eens dat je zo goed mogelijk gehoor geeft aan wat God jou ingeeft. Je tracht je leven in overeenstemming te brengen met wat het evangelie en wat de Kerk ons voorstellen. Dan blijft nog die ook evangelische en christelijke opdracht om dat goede nieuws uit te dragen. Wij moeten ons christelijk leven niet wegsteken, we moeten ons huis niet van alle christelijke symbolen ontdoen. Het is misschien niet nodig op straat te gaan preken, maar wel in alle eenvoud uw christelijk leven te leven. Consequent. En als het erop aankomt ook getuigen met je woord. Niet pretentieus, niet vanuit de hoogte, maar gewoon, omdat je weet dat Jezus uw Heer is en dat Hij ook voor de anderen Heiland wil zijn, heil wil brengen ook vandaag. Dat is inwerken op onze wereld op de goede manier, misschien is dit een betere manier om aan politiek te doen.

We kunnen veel samen met anderen

Het zou onjuist zijn om in de wereld alleen maar het slechte te zien. Kijk eens naar het enthousiasme dat er geweest is met ‘Music for life’; naast het oppervlakkige is er heel wat edelmoedigheid geweest van zeer veel mensen voor de ellende bij de armsten in 3de Wereld. Dan wordt het ook duidelijk dat er veel zaken zijn die we met anderen, ook met andersdenkenden samen kunnen doen. We kunnen in onze buurt ontmoetingen organiseren, samen met anderen. We kunnen daar zelfs wat goede invloed hebben en deugddoende gesprekken hebben. Wij kunnen ons inzetten in acties voor milieubehoud, acties met vredesinitiatieven, 11-11-11-actie, Welzijnszorg, ziekenzorg. Er zijn immers allerlei wegen waarop christenen zich volop kunnen uitleven vanuit evangelische bewogenheid zoals de aandacht voor de armsten in de wereld en in onze samenleving. ‘Geloof en Wereld’, ze horen bij elkaar, wij moeten de wereld niet ontvluchten maar hem meer trachten te maken tot Gods wereld, maar niet met geweld en wapens en verdrukken van andersdenkenden. Wel integendeel!

Wat warmte en vreugde brengen

Warmte en vreugde. Daar heeft de wereld vooral nood aan. Pater Phil Bosmans van de Bond zonder Naam had dat goed gezien. Warmte en vreugde. Maar dat gaat niet zonder echte diepe liefde voor de mens die je ontmoet of voor wie je iets doet. Het gevaar van onze hedendaagse humoristen (of wat er voor moet doorgaan) is dat ze soms mensen echt kwetsen. Anderzijds mag er al eens gelachen worden. Voor een christen is de opdracht om een blij mens te zijn (een heilige die er triestig bijloopt is maar een triestige heilige, in ’t Frans zeggen ze het korter: ‘Un saint triste est un triste saint’). Blije mensen zijn, mensen die beseffen dat ze verlost zijn, dat God hen aanvaard heeft in Jezus en hen van zijn Geest meedeelt. Beseffen dat God in ons woont, dat we van Hem zijn… Die vreugde mogen we uitstralen, maar we kunnen dat maar als we de genade beseffen die ons geschonken is. Die vreugde en de blijde dienstbaarheid, het bewerken van vrede, zijn even zoveel manieren om te getuigen van wat God in mensen teweeg kan brengen. Dat is de eerste en voornaamste manier om in deze wereld te getuigen van ons geloof.

Speciaal als christen

Als christen gaan we wel zorgen dat onze levenswandel beantwoordt aan ons geloof. Sint Paulus zegt dat nogal duidelijk o.m. in zijn brief aan de christenen van Rome (Rom. 12,2): “Stemt uw gedrag niet af op deze wereld. Wordt andere mensen, met een nieuwe visie. Dan zijt ge in staat om uit te maken wat God van u wil, en wat goed is, wat zeer goed is en volmaakt.” We zorgen dat ons huis een woning is waar christenen wonen. We zorgen dat ons gezinsleven een christelijk gelaat heeft, we zorgen dat ook onze manier van zijn in onze buurt een christelijk getuigenis is.

We trachten onze verantwoordelijkheid op te nemen in de samenleving, het lelijke zoveel mogelijk te neutraliseren of aan te klagen, zonder mensen met de vinger te wijzen of zaken of personen te beschadigen. We trachten in onze contacten publiciteit te maken voor gezonde christelijke zaken zonder te choqueren.

En dan ons geheime wapen: bid voor je omgeving, je buurt, je familie, je vrienden, onze wereld. Het is de uitnodiging van Onze-Lieve-Vrouw, bijna telkens als ze verschijnt: Bid, bid veel…

INHOUDSOVERZICHT THUISPAGINA