GELOOF en LEVEN
MARIA IN ZUID-
P. Jean-
Circulaire des Rédemptoristes Suisses. Juin 2010 n° 103 pp 12-
Later bijgevoegd (bvv)
Paus Franciscus “Als volk van God op pelgrimstocht in Latjns-
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad alvorens Redemptoristen een permanente missie konden stichten in Bolivia. Na eerdere pogingen (o.m. in 1881 en 1884) was het pas in 1908 dat Redemptoristen uit Alsace-
Onze-
Op 1 januari vierden wij in de hele wereld het Feest van de heilige Maagd ‘Maria, Moeder van God’. Katholieken aanroepen haar onder heel wat titels, tot zelfs ‘Onze-
Het gebeuren
Denk je even Mexico in op het hoogtepunt van de grootse cultuur van het keizerrijk der Azteken. We zijn 9 december 1531. In een klein dorp, Tepeyac, op een heuvel, 4 km . van de hoofdstad Mexico, hoort een jonge Indiaan, Juan Diego, een tedere, zachte stem: “Mijn arme kleine … Ik ben je moeder…”. Het is Maria die hem verschijnt als een jonge vrouw van rond de veertien jaar oud, gekleed als een Indiaanse prinses en omkleed met schitterend licht. De kleine Indiaan wordt door haar naar de plaatselijke bisschop gezonden (één keer zal trouwens niet volstaan) om hem te vragen een kleine kapel te bouwen opdat Jezus in deze streek gekend en erkend zou worden. De Franciscanerbisschop gelooft niet veel van die verschijning; hij aarzelt verscheidene dagen en vraagt om tekens. Dat teken wordt een groot boeket van verse en prachtige rozen, die Diego kan plukken op een dor en steenachtig bergje. Juan Diego wikkelt de bloemen in zijn poncho (een soort ruime Indiaanse sjaal) en hij biedt ze de bisschop aan in het bijzijn van andere personen. Wanneer men de poncho openrolt ziet men tot ieders verbazing het beeld van de heilige Maagd verschijnen, afgedrukt op dat ruwe linnen doek van cactusvezels, de maguey, de kleding van de armen. Voor Juan Diego en zijn omgeving was er ook nog als teken dat zijn ernstig zieke oom bij wie hij inwoonde plots genezen was.
Wat de afbeelding van Maria betreft:
het is geen schilderij, het is onuitwisbaar in de mantel van Diego gedrukt en blijft tot op onze dagen onaangetast, ondanks vochtigheid, ondanks de voorbije 4 eeuwen, ondanks allerlei aanslagen. De normale duur voor een weefsel van maguey is 20 jaar. De voorbije 60 jaar werd de afbeelding onderworpen aan talrijke onderzoeken, studies, wetenschappelijke analyses door gereputeerde experten (o.a. de Nasa). Zelfs atheïsten moesten toegeven: van wetenschappelijk standpunt uit is dit niet uit te leggen.
We kunnen ons gemakkelijk indenken wat een diepe indruk dat dit voorval gehad heeft op de eenvoudige Indiaanse bevolking.
Wat is dan zo kenmerkend aan deze wonderbare afbeelding?
Eerst iets over de afbeelding zelf. Het beeld van Maria op die poncho is 1,43 m . hoog. De heilige Maagd staat rechtop, de handen gevouwen, in een houding van diepe ingekeerdheid. Een brede mantel (cape) omgeeft haar; voor de Indianen kreeg dit als betekenis dat de heilige Maagd Maria voortaan de moeder en keizerin zal zijn van het volk.
Opvallend is dat de sterren van het firmament heel juist gereflecteerd staan op de kapmantel, niet zomaar kriskras door mekaar, maar volgens de constellatie van die 9de december 1531. Moderne astronomen hebben ontdekt – door met hun berekeningen 4 eeuwen terug te gaan – dat het een exacte weergave is van de positie van de sterren op die dag. Als dit zo blijkt te zijn is dit wel een heel sterk teken.
Minder duidelijk en sprekend voor ons is dat van de schoot van de heilige Maagd, 129 meer intense lichtstralen uitgaan, want zij draagt Jezus in zich: zij is zwanger van “de zon van Gerechtigheid en heiligheid”, zoals de Bijbel zegt. De Azteken spraken van “de zonen van de zon”. Voortaan zal Jezus de ware zon zijn, Licht van de wereld. Het teken dat Maria zwanger is is de paarse stof, bijna zwart ter hoogte van de ceintuur, die de Indiaanse vrouwen droegen als ze in verwachting waren van een kind. De haren houden dan weer een andere betekenis in: de gehuwde Azteekse vrouwen droegen 2 tressen op het hoofd; Maria draagt hier de losse haren neervallend op de schouders: zij is Maagd en Moeder.
(Zie Maria van Guadeloupe, Patrones van het ongeboren leven, Patrones van de bewegingen voor het leven)
Het kleed, van een diskreet rood, draagt goed zichtbare motieven, die voor de Indianen ook goed verstaanbaar zijn: het zijn immers geen eenvoudige tekens, versiering of decoraties, maar een taal, zoals deze van de Egyptische spijkerschrift, die de Indianen gemakkelijk konden ontcijferen. Hier komt het neer op de harmonieuze integratie van het evangelie in de Azteekse cultuur die reeds (sommige) zaden van het evangelie bevatte.
NAAR INHOUDSOVERZICHT NAAR TOP
Het is dus een boodschap:
Het gelaat van de afbeelding van Maria is noch blank noch heel donker: het is dat van een mesties die alle rassen 
en etnische groepen van Latijns-
Toon ons Jezus, de gezegende Vrucht van uw schoot
Zo zien we dat de heilige Maagd Maria dezelfde is onder verschillende benamingen, want zij is universeel, Mexicaans, Braziliaans, Boliviaans… Zij vertoont zich en past zich aan de omstandigheden, de tijden en de culturen aan. Lourdes, Fatima, La Salette… tot Medjugorje toe, en zo ook Guadeloupe, om het Rijk van Jezus ingang te doen vinden in de harten en de levens van ontelbaren.
Lees verder ook: Maria van Guadeloupe, Patrones van het ongeboren leven